Ruhu var, aklını bilemem

Gerets oyuncu değişikliği yapmadı, Hasan Şaş’ı oyuna alırken: ‘Ruh’ transfer etti!Daha oyuna başlamadan, 4. hakemle değişikliğin tamamlanmasıyla ilgili tartışan Hasan, oyunda da kendisi açısından haklı bir sebeple, ama ‘amatörce’ top toplayıcıya dalaştı. O pozisyonda Barış Şimşek, yardımcısı Erhan Sönmez’in uyarısını dinleyip, Hasan’ı sarartsa, tecrübeli ama ‘şuursuz’ futbolcu 2-1 öne geçilen golden önce 66. dakikada oyun dışı kalacaktı.Onu Mondragon da tutamadı. Uzatmalar oynanırken Kolombiyalı kaleci, Hasan’a geldi sarıldı, uzaklaştırmaya çalıştı ama başaramadı. Hasan, Ankaragücülü bir futbolcuyu terbiye etmeye çalışırken, haklı olarak oyun dışı kaldı.Her an takım arkadaşlarını yalnız bırakabilecek kontrolsüzlükteki Hasan’ı oynatsan bir dert, oynatmasan bir dert.Bir gerçek var ki, oyuna damgasını vuran isimler sonradan girenlerdi.Hakan Şükür, Tanju’nun rekorunu kırmak için aylardır sahada yer alır, kaleye şut atmazken, Necati 23 dakikada iki golle hocasına, hücumdaki seçeneğin kendisi olduğunu tartışılmayacak biçimde gösterdi.Galatasaraylılar hala son şampiyonlar, ama şampiyon gibi oynamıyorlar. Mücadele etmiyor, koşmuyor, arkadaşlarına yardıma gitmiyor, topu kullanamıyorlar. Eğlence yok, klas yok, öfkeleri dahi sahte... Sahada ortaya koydukları tek gerçek var; Vasatlık...En güçlü silahları Ceyhun’u ekonomik sebeplerle satan bir takımın, yedekleri Hasan, Okan, Necati, Song ve Mehmet Topal olan bir takımı ilk 60 dakikada skor dışında her anlamda ezmesi, yarı sahayı geçirmemesi Galatasaray’da eksikliğin nerede olduğunu işaret ediyor. Anlayana...Dikkat çekici bir başka şey de var. Onu da Galatasaraylı teknik heyet ve futbolcular açıklarlar. Necati, takımı öne geçiren golü attıktan sonra birlikte sevinen futbolcu göremedik. Necati, gol pasını veren Ümit’e koştu, diğerleri oldukları yerde kendi kendilerine zıplaşıyordu. Ne takım ama!..