Muslera'nın yalnızlığı

Takımların karakterlerini yalnızca kadrodaki oyuncuların yeterlilikleri belirlemez. Tarih boyunca kazanılan değerler de belirler. Ülkeye cesareti aşılayan Mustafa Denizli’nin ilk maçta “gol yemeden” maç bitirmek için çıkarttığı kadro ve futbol anlayışı ne Denizli’ye ne de Galatasaray’a aitti. Dün gece sahaya çıkan takım ise Galatasaray’dı... Orta sahada tek ön libero, neredeyse hücum karakterli oyuncuların tamamı. Kaybedilecekse de böyle, oynamaya çalışarak kaybedilmeli...

Podolski iyi bir alternatif mi?

Galatasaray pozisyon yakalayamasa da rövanşın ilk devresinde ilk maçtan çok daha iyi oynadı. Golsüz günler geçiren Umut’un yerine santrfor oynayan Podolski ve yine sol kanada sıkışan Sneijder müthiş kademeli savunma yapan Laziolu futbolcuların savunması arasında kayboldu gitti. Podolski santrfor pozisyonu için iyi bir alternatif mi sorusu da cevaplanmayı hak ediyor...

Yine duran top!

Sabri’nin ikinci devrenin hemen başında yaptığı iki ortada dokunan bir kişi çıksa belki her şey farklı olacaktı ama olmadı. Galatasaraylı futbolcular ilk golü, ilk maçta olduğu gibi bir duran top organizasyonundan yemeyi başardı! Herkes ceza alanının içinde pozisyonunu almış beklerken! İki farklı geriye düşen takımı harika ara pasıyla ayağa kaldıran Sabri’nin kenara alınması ise anlaşılması zor bir karardı. “Umut oyuna alınırken kenara gelen isim pekala vasat performans gösteren Selçuk olabilirdi. Podolski kanada çekilip, Sneijder santrfor arkasına yerleşebilirdi” diye düşünürken, Lazio iki farklı üstünlüğü yine ele geçirdi... Yazık oldu... “Kadro yetersiz, kadro yetersiz” diye o kadar çok görüş bildirildi ki; bu fikre Mustafa Denizli de, oyuncular da inandı... İyi ki süper bir karakter ve kaleci Muslera var...