Umut fakirin ekmeği

Taraftarlar ise ilgisiz. Tribünler boş, Fenerbahçe en önemli maçında saha ve seyirci avantajını kullanamıyor. Sahadaki üç hakem bırakın takdir haklarını, Fenerbahçe’ye çalınması gereken faulleri vermiyor, en kritik anlarda bir taraflarından fauller uyduruyor. Sanki maç Selanik’te oynanıyor. E tabi, tribünlerden yeteri kadar baskı gelmezse, hakemler de istediği gibi at koşturur.Son 4 maçtır Kambala ile oyuna başlamayan, böylece savunmasını biraz daha oturtan, ayrıca Letonyalı oyuncudan daha çok verim alan Fenerbahçe, yine eskiye dönüyor. Fenerbahçe, Kambala’nın hücum gücünden yararlanıp oyunu erken koparmak için, maça onunla başladı. Belki ilk 5 dakikada 8 sayı üretti Kambala ama tuttuğu Wilkinson, ilk çeyreği yüzde yüz isabetle 13 sayı üreterek kapadı. Aris, Wilkinson’la oynadığı iki oyunların hepsinden sayı çıkardı. Oysa, Fenerbahçe’nin son haftalarda savunmasında büyük bir düzelme vardı. Ancak dün özellikle pota altı savunmasında çok başarısız olan Sarı-Lacivertliler, Euroleague’in en az sayı atan takımından, kendi evinde 86 yedi. Aris, yüzde 65 iki sayı, yüzde 39 da üç sayı isabet oranı ile oynamış. Bu yüksek yüzde bile, Fenerbahçe’nin yeteri kadar sert olmadığının göstergesi.Fenerbahçe’nin Euroleague’de artık her topun, her şutun, her ribauntun ne kadar önemli olduğunun farkına varması gerek. Dönem dönem yaşadığı motivasyon kaybını, rakipler anında cezalandırıyor. Kırılma noktalarında hatayı yapan hep Fenerbahçe oldu. Bunun tecrübeyle alakası olduğuna da artık inanmıyorum. Tecrübeli oyuncuların, bireysel gafletleri ön plana çıktı hep Euroleague maçlarında. Sonuçta, Fenerbahçe ayağına kadar gelen fırsatı tepti. Bundan sonra ne mi olacak? Umutla Fenerbahçe’nin 5 maç kazanmasını bekleyeceğiz.