Sonuna kadar hak ettiler

Ancak, Yunan coach Yannakis’in korktuğu başına geldi. ABD maçından sonra, “Büyük bir galibiyet aldık. Ama böyle büyük zaferlerden sonra takımlar bir sonraki maçta aynı konsantrasyonu zor sağlarlar. Umarım benim takımımda böyle bir şey olmaz” demişti. Ama tam tersi oldu. Yunanistan’ın bu kadrosu tarihinin en kötü oyununu çıkardı finalde İspanya’ya karşı. Tabii bunda İspanya’nın yaptığı mükemmel savunma da etkin oldu, ancak Yunanistan’ın maça yeteri kadar konsantre olamadığı apaçık ortadaydı.Bu nedenle, keyifli ve heyecan dolu bir final izleyemedik.Sistemin ve takım basketbolunun ne kadar önemli olduğu bir kez daha ortaya çıktı. İstatistiklere bakılınca takımın adeta yarısı olan Gasol olmamasına rağmen, İspanyollar öyle bir basketbol oynadı ki, Yunanlılar’ı adeta sahadan sildi.Özellikle savunmayı müthiş yapıyorlar. Yıllardır beraber oynamalarından kaynaklanan ve oturmuş bir savunma düzeni, makina gibi işleyen de hücum sistemleri var. Garbajosa geniş fiziği ile savunmada her açığı kapar, yardımları mükemmel yaparken, hücumda da üçlükleri Yunan potasına yağdırdı.Sonuçta en büyük favorilerden İspanya Dünya Şampiyonu oldu. Sonuna kadar da hakettiler bu başarıyı. Geçen yıl sakat olduğu için Avrupa Şampiyonası’nda oynayamayan Gasol, Belgrad’a gelip arkadaşlarının yanında olduğunu göstermişti. Bu şampiyonluğun tohumları belki de Belgrad’da atılmıştı. Milli takımımız ise turnuvayı altıncı sırada tamamladı. Sakatlık sorunları yaşanmasa belki bir ya da iki sıra daha yukarıda olabilirdik. Ancak gördük ki, üst düzey basketbol oynayan ülkelerin seviyesine mantalite olarak oldukça yaklaştık. Zaten oyuncu potansiyelimiz, yeteneğimiz onlardan hiç düşük değil, hatta fazlamız bile var.Japonya’da oluşturduğumuz takım kimliğini, oyun karakterimizi geliştirerek devam ettiğimiz taktirde, önümüzdeki şampiyonalarda kürsüye çıkma şansımızın her zaman olacağına inanıyorum.