Galatasaray hak etti

İki takım için de karakterini sahaya yansıtma gecesiydi. Efes Pilsen’i yendikten sonra Avrupa’nın en zorlu deplasmanlarından biri olan Zeleznik’ten galibiyetle dönen Beşiktaş’ın bir başka güçlü rakibi Galatasaray’ı da devirip, “ben artık büyük takım oldum” diyeceği bir maçtı. Oynadığı iki dış saha maçını da kaybeden, ULEB Kupası’nda da evinde yenilen Galatasaray’ın ise, Akatlar deplasmanında, bu ligde zirveye oynayabileceğinin ispatı için bir fırsattı dünkü derbi.
Ligin en iyi savunma yapan, rakibi en az sayıda tutan iki takımdan istediklerini sahaya yansıtan taraf Galatasaray’dı. Tempoyu mümkün olduğu kadar aşşağı çeken, rakibin skorerlerini düşük yüzdede tutmayı hedefleyen Cim Bom, özellikle ilk yarıda istediklerini çok iyi yapsa da bunu skora yansıtamadı.
Beşiktaş’ı yüzde 20’lerde hücum etmeye zorlayan, kendisi de yüzde 50’ye yakın şut atan Galatasaray, devreyi sadece 8 sayı farkla önde kapayabildi. Bunda rakibe verdiği 14 hücum ribaundunun ve yaptığı 7 top kaybının rolü büyüktü. Beşiktaş, en büyük zaafı olan hücum ribauntlarını bu kez kendisi toplayınca, kabus gibi bitebilecek ilk 20 dakikayı en az hasarla kapamayı bildi, Apodaca’nın 0 sayısına rağmen. Öyle ki Siyah-Beyazlılar tam 45 kez topu potaya atarken, Cim Bom ribaunt sıkıntısı nedeniyle 33 kez hücum edebildi, maçı erken koparma fırsatını tepti.
İkinci yarıda Beşiktaş’ın girmeyen şutlarının gireceği belliydi. Nitekim Dalmau her fırsatta Brown’u geçip rakip savunmayı bozarken, Erkan’ın kritik sayıları ile öne geçti, taraftar coşmaya başladı. İşte burada Galatasaray, karakterini ortaya koydu. Önce Murat Kaya iki üçlükle rakibin havaya girmesini engelledi. Beşiktaş, da kolay teslim olmadı. Bu kez Apodaca devreye girdi, yanıt Cüneyt’ten geldi. Ardından da Owens kritik basketlerle Kartal’ın direncini kırdı. Galatasaray, Beşiktaş’ın yaptığı her hamleye fazlasıyla karşılık verdi, sonuna kadar hakettiği bir galibiyete imza attı.
Murat Özyer bu derbiye takımını çok iyi hazırlamış. Beşiktaş, 2 önemli zaferden sonra, motivasyon düşüklüğü yaşadı. Yine de bir an olsun mücadeleyi bırakmaması takdire değerdi.