Tam zamanı

Evet... Tam zamanıydı 3 puanın. Kaç golle olursa olsun, iyi veya kötü futbola bakmaksızın, gerekliydi geçen haftaların kötü izini ve güven kaybını silmek için. Saymaktan sıkıldığımız sakatlıklar, Volkan’ın sorumsuzca aldığı cezalar, kaybedilen puanlar, Aragones’in tartışılan sistemi, tam da daraltmışken Fener’i ilaç gibi geldi bu galibiyet Kanaryalar’a. Zor rakipti Gençler, hem diri hem mücadeleci hem de oyun bozan futbollarıyla...
Kanarya, rakibine aslında çok da üstünlük kuramadı. Bunun sebebi, sezon başından beri yazdığımız gibi ileride çoğalamamaları ve Semih oynadığı zaman bile, Güiza yalnızlığıydı. Birinci golü hatırlayalım. Kanaryalar ilk defa Alex, Güiza, Uğur ve Burak ile çoğaldılar. Golü de buldular. Oyun kurucu Alex’in, geride top almaya mecbur kalması, Emre’nin de kendinden beklenen çizginin altında olması, Fenerbahçe’ye hep oyunu geride kurduran ve geride pozisyon alan taktik anlayış getiriyor. Bunu değiştirecek olan Aragones de ısrarla sistemini değiştirmiyor. Gençlerbirliği, eğer oyunu bozup, baskıda kazandığı topları doğru düzgün kullanabilse, Fenerbahçe’nin geriye yaslanarak oynadığı oyun, yine puan kaybı getirebilirdi. Ama Ankara ekibi oyuncuları, kazandıkları topları sürekli çıkarken kaybedince, Fenerbahçe’nin usta ayaklarına ‘Gel bizim kalede gol bul’ diyerek adeta davetiye çıkardılar. 41. dakikada gelen gol, moral için tam zamanıydı. 54. dakikada El Saka’nın atılması Fenerbahçe için, rahatlamanın tam zamanıydı. 89’da Kazım’ın bulduğu gol ve alınan 3 puan staddaki az sayıdaki seyirci ile televizyon başındaki taraftarı mutlu etti. Sadece düşündüren Aragones’in sistem ısrarı oldu.