Gurbet gülleri

Ofsayt olması için çaresizce dışarı kaçmaya çalışan Anderlecht’li futbolcunun, dördüncü dakikadaki bu çabası sonuç vermeyip, haftalardır eleştirilen Kezman golü atınca, tur da aslında o dakikada gelmiş oldu. Kadrosuyla, ismiyle, futbol coşkusuyla Kanarya; parıltısı eskide kalmış, şu anda sıradan olmuş Anderlecht’i elemeliydi ve futbol adına özellikle ilk 45’te doğruları yaparak elemeyi de başardı.
Marco önemli oyuncu, Fenerbahçe gibi duran ayağı bol olan takımda. Deniz’in çalışkanlığını ve tek top “alışkanlığını” yanında bulunca performansı daha da diri oluyor. Dün geceki Kanarya’da bu ikiliye Deivid’de çok koşarak katınca kendi kalitesinden daha aşağıda olan Anderlecht’i Sarı-Lacivertliler önce çözdü, sonra vurdu. Ne istiyorduk Kanarya’dan biz? Koşmalarını. Bunu yaptılar... Başka? Kora kor mücadele etmelerini. Onu da yaptılar. Takım savunması arayanlara, Kezman’dan başlayıp, Volkan’a kadar konsantre olarak bunu da gösterdiler.
Sonra? Yardımlaştılar, alanı da daralttılar.. Ama en önemlisi maçı istediler. Zico’nun oyun şablonu aynı olmasına rağmen futbolcular kendi “farklarını” fark ettirdiler. şampiyonlar Ligi’ne yakışan, yakıştığı yere gitti. Hem de ders çıkararak. Kaliteli ayakların mücadele ettikleri zaman, oyunu nasıl istedikleri şekle getirdiğini kendileri de anlayarak. Gurur yolculuğuna başınız dik çıktınız, alnınız ak dönüyorsunuz. Öpüldünüz çocuklar...