Deplasman hovardası!

Daha önce hiç deplasman galibiyeti olmayan Fenerbahçe, son haftalardaki güzel futbolunu Manisa’da da devam ettirip, ilk maçını kazanıp bir de deplasman taçı takmak için Manisa’da sahadaydı. Maçın başındaki bu düşünce keşke sonuça da yansısaydı. Galiba Kanarya’nın iyi oynaması için rakibin isminin yabancı olması gerekiyor. Enteresan bir maç oldu. İlk 3 dakikada Volkan’ın kalesinde 3 tehlike yaşandı, sonraki 3 dakikada da Manisa kalesinde. Ve 6. dakikada gelen gol ile Fenerbahçe gecenin futbol şovuna başlıyor derken 9. dakikada kalesinde gördüğü golle, eski bal yapmayan arı görünümüne büründü. Manisa’nın akıllı oyun planını hazırlayan Giray hoca, Alex’i tecrübeli Ümit Bozkurt’la kilitleyince Kanarya’nın boğazı sıkılmış gibi oldu. Manisa’nın gücünü bilerek ve 90 dakikayı ekonomik kullanarak yaptığı takım savunması da Sarı-Lacivertliler’i bunalttı. Fenerbahçe’yi, alanı daraltarak karşıladılar. Alex’in de yaratıcılığının markaja takıldığı böyle anlarda Sarı-Lacivertliler geriden top çıkaracak sürpriz oyuncuları orta sahaya sürmeliler... Giray hocanın, takımın oyun boyunu kısaltarak orta alanı sıkıştırdığı gecede kenarları da akıllı kontrol edince Manisa, Fenerbahçe’yi kendi kalesinin önünden uzakta top yapmaya mecbur etti. Holosko’nun olmadığı gece, aslında Kanarya için şanstı. Rafael’i tek bırakan, diğer santrforu Metin’i de, Ümit Bozkurt, Alex’e markaj yaptığı için orta alana yakın oynatan Manisa’ya karşı galibiyete ihtiyacı olan Fenerbahçe, bu tip kalabalıklaşan takımlara gol atmak için iki ön liberodan birini feda etip fırsatçı golcü Semih’i oyuna daha önce alsaydı, Kezman da atılmazdı. Deivid’in de göbeğe gelmesiyle Fenerbahçe önde çoğalacağına hep ortada birikti. Bundan önceki deplasmanlarda durarak oynadığı için puan kaybeden Fenerbahçe, bu sefer koşarak puan kaybetti. İçeridekiler koştuğuna göre, acaba “Kenarda mı?” taktiksel eksiklik vardı. Cevabını siz verin. Bence “Evet”... Sizce?..