Fark daha büyük

Trabzonspor, Atina’da gruplara katılma adına tur biletini cebine koyarken, her hattıyla aslına bakılırsa aradaki fark 3-1’den çok daha büyüktü. Üstelik başta Sturridge gibi bir dünya yıldızının yokluğunda böyle bir havanın oluşması Bordo-Mavililer adına sezon için büyük bir umut kaynağı. Çünkü eldeki kadro geçtiğimiz sezonun aksine bir hayli alternatifli ve uyumlu. Bunu hem teknik direktör hem de Trabzonspor taraftarı fazlasıyla hak etti. Ünal Karaman hiç isyan etmedi, elindekinden en iyisini çıkarmak için kafa patlattı, taraftar da boğaz. Özetle bugünlere kolay gelinmedi.

Sancılar çabuk geçti

Aslına bakılırsa gece, Karadeniz ekibi için Prag’da olduğu gibi sancılı başladı. Rakibin belki de tek tehlikesi Livaja’nın golünde pek yapacak bir şey yoktu ama sonrası için konsantrasyon korundu ve Trabzonspor şov başladı. Oynadığında orta saha elemanları kadar gole yardımı dokunan Novak’ın pozisyonunda çalınan penaltı düdüğünde topun başına beklenen isim, Sosa geçti ama beklenen vuruşu yapamadı, direğe takıldı.

Sosa kaçırdı ama...

Yine de dedik ya Bordo-Mavililer, baştan sona üstündü, gol yedi, penaltı, kaçırdı ama özgüveni zedelenmedi. Novak bu kez asist yaptı, Ekuban tamamlayıp dengeyi sağladı. Penaltı kaçırmasına rağmen neredeyse her atağın içinde yer alan Sosa’nın ilk yarı bitimine saniyeler kala yaptığı ortaya Ekuban’ın ikinci dokunuşu havayı iyice değiştirdi.

Taraftarın durumu!

İkinci yarıda da konuşulacak şeyleri Trabzonspor yaptı. Sörloth, Nwakaeme ve yine Ekuban’ın girişimleri, farkın habercisiydi. Bu kez tabelaya adını yine Ekuban yazdırdı belki ama Abdülkadir Ömür’ün yaptığı asisti de gol kadar alkışlamak gerek hiç şüphesiz. Şimdi eminim tüm Trabzonlular elde kalem kağıt ilk 11 denemeleri yapıyordur.