Annemizin liginde biz bizeyiz

Hiç alışık değiliz aslında. Bünyemiz kaldırmıyor. İlk defa mart ayında elde avuçta birşey kalmadı. Avrupa’da açtığımız cephelerden birer birer çekildik. Döndük Edirne’den içeri, artık biz bizeyiz ‘annemizin liginde”...
Efes çok önceden veda ettiği için onlar hazırlıklı. Fenerbahçe de, Aliağa’yı 30’la geçip ‘Ben de geldim’ dedi. Keza Telekom... Beşiktaş karşısında bir periyot hariç mükemmel oynadılar.
Avrupa hüsranı sonrası tüm güçleriyle lige asılacak olunması nedeniyle?Play-Off her zamankinden kıran kırana geçecektir.
Bu da avuntumuz olur..
Bir tek Galatasaray lige dönememiş gözüktü...Gerçi Karşıyaka’nın da hakkını yemeyelim. Özellikle Hakan Köseoğlu’nun... Bir devrede 12 asist yaptı, toplamda da 16. 48 dakika oynanan NBA maçlarında bile böyle rakamlara kolay rastlanmıyor. Tek kelime ile resital sundu. Karşıyaka ve coach Ayhan Kalyoncu’yu bir kez daha kutlayalım .

Kazanma alışkanlığı kayboluyor
Galatasaray ligdeki toplam 5 yenilginin 2’sini son üç haftada aldı.
4 sakatla, 5 eksikle, tek yabancıyla çıktıkları ve ‘kaybeder’ gözüyle bakılan maçları bile çevirmişlerdi sahada mücadele eden tüm oyunculardan aldıkları maksimum verimle. Son haftalarda ise birşeyler oldu Galatasaray’a.
Aslında herşeyin iyiye gitmesi bekleniyordu. Takıma sınıf atlatması için aylarca beklenen yabancılar gelmişti. Ama önce Efes, sonra Kiev, ardından Oldenburg, son olarak da Karşıyaka yenilgileri geldi. Takımın müthiş bir kazanma alışkanlığı vardı. Ne olursa olsun, kazanmayı biliyordu Galatasaray. Özellikle de Türkiye’de.
O kazanma alışkanlığı, kaybetme alışkanlığına dönmek üzere.
Karşıyaka maçından sonra değinmiştim. Avrupalılar’la düzen basketbolunu seçen, disiplinli oynayan Galatasaray, yeni Amerikalılar’la bu formatın tamamen dışına çıktı. Coach Koray Mincinözlü, oynatmak istediği basketbola uygun Amerikalılar’ı seçti.
Geçiş dönemi olacaktır. Ama bu dönemi en az hasarla atlatması gerekiyor Galatasaray’ın. Kalan maçlarda Fenerbahçe, Beşiktaş ve Telekom’la oynayacaklar. Fikstür zor.

Sunter’den itiraf !
Telekom coachu Ercüment Sunter, geçenlerde şu açıklamayı yaptı: “Cezamız nedeniyle seyircisiz oynadığımız ve kaybettiğimiz Benetton maçı bize pahalıya maloldu”.
Ben ne yazmışım o saçmalıkların yaşandığı Hasharon maçı sonrası: “Telekom, Kazan’ın yanı sıra Benetton ile aynı grupta yer alacak. Ve bu takımlardan biriyle evinde dolu tribünlerde oynama avantajını kaybetti Telekom. Boş tribünler önündeki maçı kaybettiler ve ellendiler diyelim. Bunun sorumlusu coach ve oyuncular değil, onları taraftar desteğinden yoksun oynamak durumunda bırakanlar olacaktır”.
O dönem defalarca değindim. Birileri bunun hesabını vermeli dedim. Kimseden ses seda çıkmadı. O kişiler salona nasıl girdi, kim, niye izin verdi. Bu kadar ucuz mu bu işler. Birileri de yarın çıksın, ‘Biz Sırbistan’a gıcığız. Bu Sırp takımıyla maç yapılmasına izin vermiyoruz’ desin. Öteki de ‘Ben de Yunanlılar’ı sevmem. Bu maç oynanmayacak arkadaş’ desin. Hükmen kaybedelim her maçı. Olacak iş mi?
Hangi akıl mantığa sığar.
Ama Türkiye’de işler böyle. Ne antrenörü, ne yöneticisi konuşmadı Telekom’un o dönem ben yırtınıp dururken. İş işten geçtikten sonra, ‘o ceza yüzünden’ elendik denmesi komik. O zaman hakkınızı arayacaktınız, izin vermeyecektiniz piyon olmaya, kurban edilmeye...