Diz ve kalça protezi ne zaman gereklidir?

Eklem, vücutta iki veya daha fazla kemiğin harekete izin vermek için birleştiği bir alandır. Kemiklerin yüzeyleri, düzgün kayan bir eklem oluşturmak için kıkırdak ile kaplanmıştır. Zamanla bu kıkırdak dejenere olup yıpranarak kemikler arası sürtünmeye yol açar ve ağrı, şekil bozuklukları ve artroza neden olabilir.

Total eklem replasmanı, artrozu olan ve hasarlı eklem kıkırdak ve parçalarının çıkarıldığı, kemiğe yapılan özel kesiler sonrası protez ile kemik yüzeyinin kaplandığı ve hem eklem dejenerasyonu sonrası gelişen deformiteleri düzelten hem de ekleme sürtünmesiz ve ağrısız bir yük taşıma yüzeyi sağlayan cerrahi bir prosedürdür. Protez, normal eklemin şeklini ve hareketini yeniden oluşturmak için tasarlanmıştır.

Eklem replasman cerrahisine yol açan en yaygın durumlar osteoartrit ve romatoid artrittir. Bununla birlikte, kalıtsal bozukluklar, gelişimsel sorunlar ve travma dahil olmak üzere eklemlerde dejenerasyona neden olabilecek ve replasmanına yol açabilecek başka eklem ağrısı nedenleri de vardır. Eklem replasmanı ancak eklem probleminin ilaçlar, fizik tedavi ve enjeksiyonlar gibi diğer konservatif tedaviler ile tedavisi başarısız olduktan sonra gerçekleştirilir.

Kalça ve diz protezi ameliyatı

Kalça ve diz protezi ortopedik cerrahide en sık yapılan ameliyatlardan ikisidir. Her iki prosedür de ağrıyı gidermede, deformiteyi düzeltmede ve hastaların yaşam kalitelerini yeniden kazanabilmeleri ve keyif aldıkları aktivitelere geri dönebilmeleri için hasta hareketliliğini geliştirmede oldukça başarılıdır.

Kalça protezi ameliyatı nasıl olur?

Kalça protezi sırasında, femur başını oluşturan kalça topuzu çıkarılır. Eklem yuvasını oluşturan asetabulum özel oyucular ile ölçülen uygun boyutta şekillendirilir ve eklem yuvasına protez genellikle çimentosuz veya özel durumlarda çimentolu eklem protezi yerleştirilir. Femur kanalı da özel oyucular ile şekillendirildikten sonra femoral komponent adı verilen protezin sap kısmı yerleştirilir. Bu sap kısmı sıklıkla çimentosuz olarak yerleştirilir. Çimentosuz eklem protezleri kemiğin protez içine büyüyerek protezin daha sıkı tutunmasını sağlayacak özel yüzel kaplamalarına sahiptir. Bu iki eklem yüzeyi birbirine polietilen-metal veya seramik eklem yüzeyleri ile temas eder. Bu eklem yüzeylerinin ortak noktası iki yüzey arasında sürtünmenin çok az olmasıdır. Protezler ve implantlar, kişiye göre ayarlanabilen çeşitli şekil ve boyutlarda kullanılır.

Total diz protezi ameliyatı nasıl olur?

Total diz protezi ameliyatı sırasında, dizin içindeki artrotik kireçlenmiş noktalar temizlendikten ve yumuşak doku gevşetmeleri yapıldıktan sonra uyluk kemiğinin uç kısmı özel kesi blokları kullanılarak proteze uygun şekilde kesilir. Daha sonra benzer işlem doğru şekil ve açıda kaval kemiğinin dize bakan kısmına uygulanır. Bu kesilerin kişinin protez boyutuna göre planlanması ve doğru miktar ve açılarda yapılması çok önemlidir. Daha sonra kesilen bu yüzeylere femur ve tibia komponentleri kemik çimentosu ile yapıştırılır. İki metal protezin arasında ise sürtünmeyi minimuma indiren polietilen eklem kaplaması konur. Dizin ana bağları ve tendonları tipik olarak diz ekleminin stabilitesini ve normal hareketini sağlamak için yerinde tutulur. Yumuşak doku dengesi ve bağların uygun şekilde konumlandırılması çok önemlidir. Hastanın kıkırdak durumuna göre diz kapağına da gerekirse protez konabilir.

Eklem protezi ameliyatından sonra hastayı neler bekler?

Toplam eklem replasman ameliyatı genellikle 1 ila 2 saat sürer ve tipik olarak birkaç gün hastanede kalmayı gerektirir. Bu ameliyatlar sıklıkla spinal ve epidural anestezi ile gerçekleştirilir. Uygun ağrı kontrolü ile hastalar ameliyatın aynı günü oturabilir ve hatta ayağa kalkabilir. Hemen basarak yürüyebilen hastaya hemen uygun kalça ve diz egzersizleri verilir ve sıklıkla 3. gün merdiven inip çıkma egzersizleri başlanabilir. Eve taburculuk sonrası hasta egzersizlerini yapar ve özel bir rehabilitasyona sıklıkla ihtiyaç duymaz. 3 - 4 hafta destekle yürümeyen hasta destekleri bırakır ve günlük yaşamına dönebilir. Genel olarak, hastalar genel sağlıklarına ve iyileşme sürecindeki ilerlemelerine bağlı olarak 1 ila 3 ay içinde işe ve diğer normal aktivitelerine dönebilirler.