Tatili hakettiler

Ancak, sakat ve cezalılar dışında tam kadroydu Fenerbahçe Uşak’ta. En uçta Nobre’den başlayarak, yine sahanın hemen her bölgesinde baskı uyguluyor, yardımlaşıyor ve orta sahayı geçtikleri her atakta rakip kaleye ulaşmanın fırsatını kolluyordu Sarı - Lacivertliler. Kah kayarak, kah vücutlarını olanca güçleriyle kullanarak top çalmaya çalışıyor, ağır ve kaygan zeminde kelimenin tam anlamıyla gerektiğince boğuşuyorlardı. Çok kolay ulaştıkları ilk 2 golden sonra, önemli bir karşılaşmada ne kadar sevinilirse, o kadar seviniyor ve işini ciddi yapan profesyoneller olarak takdiri hak ediyorlardı. Yani, ne rakibi hafife alıyor ne de kupa maçını tatil öncesi bir angarya gibi görüyorlardı. 60 milyon Euro’luk Manchester’in Kadıköy’de Fenerbahçe kalesine sadece bir kez gelebildiği anımsanırsa, Uşakspor da kendi sıkletinde olmayan rakibine karşı doğrusu iyi karşı koyuyordu. Fizik gücü, kondisyonu yettiği ölçüde oyun kurmanın ve rakip kalede tehlike yaratmanın yollarını arıyor ve zaman zaman da buluyordu. Üstelik ne kompleksli davranıyor ne de futbol dışı sertliğe başvuruyordu, 2. Lig B Kategorisi A Grubu’nun uzak ara lideri Aşigolar... Doğal olarak farklı bir yenilgiyle elendiler, ancak attıkları 2 golle bu onurlu ve güzel mücadelelerinin meyvesini de aldılar...