Muslera - Onyekuru A.Ş.

Ligin yüksek IQ’lu oyuncularından Jefferson ve Maxim’in oyunları Muslera’yı kahraman yapacak kadar şans yaratmalarına yetti. Onyekuru, futbolu özlediğini de attığı gollerle gösterdi.

Sa Pinto takımını Sumudica döneminden bile daha kısa bir mesafede oynattı. Galatasaray’ı ofsayt çizgisini öne çektiği bir savunma oyunuyla zorladı. Babel dışında arkaya koşu atan adam olmayışı Antep savunması için kontrol edecek tek oyuncu avantajı yarattı. Öte yandan Sumudica döneminden daha geride bir hücum planları vardı. Donk-Taylan-Marcao üçlüsünün kafasını karıştıracak bir koşu yoğunluğu yaratamadılar. Buna rağmen ligin yüksek IQ’lu oyuncularından Jefferson ve Maxim’in oyunları Muslera’yı kahraman yapacak kadar şans yaratmalarına yetti.

Ona bir parantez açmak lazım. Kaleciliğiyle takıma verdiği güveni ya da rakiplere yaşattığı ‘bu adam gol yemez’ güvensizliği sabit... Mütevazılığıyla zenginleştirdiği güçlü liderliği de... Ama böyle bir sakatlıktan, bu yaşta, 10. yılında bu mental sağlamlıkla dönmenin üzerinde durulmalı. Milli Eğitim’in bu adamdan yaralanması, çocuklara ‘sporculuk dersi’ vermesi için bir program hazırlaması lazım. Zaten online değil mi öğretim!

Galatasaray artık...

2. yarının başındaki Onyekuru ve Kerem (çok iyiydi) hamlesi, Arda ve Kılınç’ı hücumda çift 10 numara olarak kullanma ve Babel paradoksundan 2 hızlı yedekle çıkma prensibine dayanıyordu. Nijeryalı’nın futbolu özlediğini gösteren bir golle de hemen sonuç verdi. Bundan sonra Antep Jefferson ve Maxim’le bu kez çok adamla hücuma çıktı. Pozisyonlar buldular ama Galatasaray da artık kontra yapabiliyordu. İlk 11’e bu baskıyı kurmak belki onlar için daha doğruydu.