Korkarsan kazanamazsın

Hücumlarımız ürkek ve korkaktı. Öyle ki bazı oyuncular bırakın şut kullanmayı, potaya yan gözle bile bakmadılar. Oysa Valencia belki tarihinin en iyi oyununu, Fenerbahçe ise en kötü oyununu oynuyordu, buna rağmen son 3 dakikaya kadar maç kopmamıştı. Biraz cesaret, biraz özgüven olsa burada bir zafere daha tanıklık edecektik.
Olmadı...
3’te 3’le başladığımız Top 16’ya 3’te 0’la veda ettik.
Tabii ki bir çok neden sayılabilir bu duruma. Şanssızlıklar, sakatlıklar, hakem oyunları vs...
Ama herşeye rağmen kaybedilen üç maçta da yapabileceğimiz şeyler vardı. Kariyerinde 4 Euroleague şampiyonluğu bulunan Sarunas Jasikevicus sanki sabote etmek için gelmiş Fenerbahçe’ye. Bir maç da oyna be arkadaş. Tamam yaşlısın, gücün yok ama tecrüben var. Top kaybı rekoru kırdın 3 maçta. Göndermek için çok uğraşılan Lyn Greer’i mumla aradık... Kaya, Ömer Onan, Kinsey maçı 0 sayı ile tamamlarken, 3’ü toplam 3 şut kullanmış. Rakipten 10 kez fazla hücum etmişiz ama şutlarımız cesur olmayınca yüzdemiz düşük olunca 16 farkla kaybettik. İlk üç maçı kazanırken, inanılmaz derecede üçlük atmıştık. Sadece üçlük atarak maç kazanılmayacağını o zamanlar da söylemiştik.
Nitetim dün girmedi.
Onlar 18’de 9, biz 21’de 4 atmışız. Üçünü Preldziç attı, takımın geri kalanı 15’te 1’le oynadı. Kaçan 7 serbest atış da cabası. Bu yüzdelerle, Valencia gibi bir deplasmanda maç kazanamazsın. Zaten Fenerbahçe turu Litvanya’da bırakmıştı. Ukiç’in orada ateşi çıkmış. 40 derece ateşle futbolcular karlı havada 90 dakika oynuyor, sen bir 15 dakika oynayamaz mıydın iğneyle... Zalgiris ve Olympiakos maçlarında hakemlere ateş püskürmüştük. Dün birşey yapmadılar, gerek kalmadı.
Yapacaklarını yapmışlardı zaten daha önce. 4 İspanyol çeyrek finalde. Ligi onlar organize ediyor zaten, kendileri çalıp kendileri oynayacaklar.