Finale saklandı

Rakip öyle ahım şahım bir takım değil. Horvath ve Bader gibi iki tecrübeli Macar oyuncuya, 3 tane de keskin şutör Amerikalı’ya sahip, bizim ligde oynasa orta sıralarda yer alabilecek bir ekip.

Ama ev sahibi olmanın avantajı başka oluyor.

Salona ve çembere yabancılık ise hiç bu kadar sorun olmamıştı bir konuk takım için.

Arroyo 12 şutun 9’unu, Ergec 13 şutun 9’unu, Kemp 7 şutun 6’sını, Hawkins ise 19 şutun tam 14’ünü kaçırdı. 15 üçlüğün sadece 2 tanesi girdi.

Bu istatistiklerle, hele bir de deplasman takımının maç kazanması mucize olurdu. Beşiktaş mucizeyi gerçekleştirdi, kaçırdığı o şutların neredeyse tamamının (22 hücum ribaundu aldılar) hücum ribandunu alıp adını finale yazdırdı.

Rakibin yarısı kadar top kaybı yapmaları da galibiyette etken oldu.

Sezonun en kötü oyununu oynasa da, kadro kalitesi ve tecrübe yine farkı yarattı.

Son dakikada belki de sahanın en vasat oyuncusu Arroyo, tecrübesini konuşturup olmayan iki pozisyonda iki faul alınca zora giren maç Beşiktaş’a döndü.

Siyah-Beyazlılar’ın bir daha bu kadar düşük bir yüzde ile şut atacağını sanmıyorum. Gerçi Avrupa Şampiyonası’nda da ‘bir daha böyle kötü atmayız’ deyip kendimizi kandırdık her maç daha düşük yüzdeyle şut attık ama, Beşiktaş’ın finale daha konsantre olacağına inanıyorum. O müthiş skorerler bir daha yüzde 31’de kalmaz. Kalmamalı.. Yoksa bu oyunla kupa hayal olur...