Avrupa, ‘vatan haini' doldu!

Litvanya: Kariyerinin en olgun döneminde bulunan Siskauskas, bir daha milli formayı giymeyeceğini açıkladı. Jasikevicius’un canı oynamak istemiyormuş, “Avrupa Şampiyonası’nda yokum” dedi. Litvanya Basketbol Federasyonu, K.Lavrinoviç ve Kaukenas’ın toplam 137 bin Euro tutan sigortasına para bulabilmek için akla karayı seçti. Neredeyse bu iki yıldız da, Polonya’da boy gösteremeyecekti. Bir Allah’ın kulu da, “İkisinin de milyon dolarları var, 70’er bin Euro’yu ceplerinden veremiyorlar mı” diye düşünmedi. Halbuki Litvanya o coğrafyanın hiç kuşkusuz en milliyetçi insanlarını barındıran, hatta Sovyetler Birliği’nden bağımsızlığını kazanan ilk ülke. O kadar milliyetçiler ki, Sovyetler Birliği formasını giyen Litvanya asıllı Sabonis, Kurtuniatis, Marcilionis ve Komichius gibi oyuncular bir çok şampiyonluk kazanmalarına rağmen bir kez olsun milli marşı okumamışlardı.
Sırbistan: Miliçiç bu yaz evlenecekmiş, Avrupa Şampiyonası’nda milli formayı terletmeyecek. Stojakoviç ve Jariç, çoktan milli takımdan emekli oldular zaten. Efes’in yeni transferi Rakoçeviç, önce “yokum”, sonra “oynayacağım” dedi. Ardından yine karar değiştirip, “Bu yazı dinlerek geçireceğim. Ağrılarım var, tedavi olacağım” dedi.
Rusya: Mehmet Okur’un Utah Jazz’dan takım arkadaşı Andrei Kirilenko, coach David Blatt onu ısrarla kadroya davet etmesine karşın, “Nedenimi açıklayamam ama, ailevi durumum nedeniyle milli takımda olmayacağım” açıklamasını yaptı.
İspanya: Navarro ve Pao Gasol uzun süre, “Milli Takım’da oynayıp oynamayacağımıza henüz karar vermedik. Daha düşünüyoruz” dediler. Sonradan forma giymeye karar verdiler.
Fransa: Asvel’le şampiyonluk kazanan kaptan Foirest, ikinci kez milli takım kurmaylarına ‘ret’ yanıtını verdi. Önümüzdeki yıl Euroleague oynayacağını söyleyerek yazı dinlenerek geçireceğini açıkladı.
Yunanistan: Tsartaris, “Yıllardır izin yapmıyorum. Bu yaz tatil yapacağım” dedi. Dkiodus ve Papadoupulos da çeşitli nedenlerden dolayı milli takımdan affını istedi. Son olarak iki büyük yıldız Diamantidis ve Papaloukas, yorgun ve sakatlıklar bulunan bedenlerini dinlendirmek amacıyla, Yunanistan adına oynamayacaklarını açıkladılar.
Bosna’da Teletoviç, Slovenya’da Beciroviç, İtalya’da Gallinari de benzer sebepleri ileri sürdüler.
Ve bu ülkelerin hiçbirinde, hiçbir oyuncu ‘vatan haini’ ilan edilmedi. Ne olursa olsun onlar ülkenin yetiştirdiği en saygın sporcular olarak hala el üstünde tutuluyorlar. Gerek medya, gerekse halk tarafından...
Şimdi size soruyorum. Şu anda ülkenin gözbebeği konumunda olan Hidayet Türkoğlu, “Çok yoğun ve uzun bir sezon geçirdim. Kızım da yeni doğdu. Hem dinlenmek, hem de kızım ve ailemle vakit geçirmek istiyorum” deyip Avrupa Şampiyonası’nda Türk Milli Takımı formasını giymeyeceğini açıklasaydı ne olurdu?
Onlar çok mu ruhsuz yoksa fazla mı medeni? Yoksa bizim değer yargılarımız ve kutsallık anlayışımızda bir sakatlık mı var? Ya da yok... Hangisi doğru?

Kepez Euroleague’e!
Gordon, Bora, İbekwe, Erdem, Ersin, Fatih, Hadi, Stonajeviç, Cüneyt, Nedim, İlkay. Tam 11 transfer. Levent ve Barış’la da sözleşme yenilendi. Etti sana 13 oyuncu. Bu kadar çok transfer ve geniş kadro kurmak niye diye düşünürken, coach Halil Üner aradı. Eleştiri aldıklarını belirterek, özetle “Bütçem sadece 2 milyon dolar. Aldığım oyuncuların çoğu eski takımlarından daha az bir paraya geldiler. Benim alt yapım yok. O yüzden en az 13-14 oyuncum bulunmalı. Aksi taktirde bir sakatlık halinde idman bile yapamıyorum. Geçen yıl bazı idmanlara ben ve yardımcı antrenörüm Atalay bile girdi” dedi. Kendisine hak verdim. Bakıyorum diğer takımlara bazılarının Kepez’den aşağı kalır yanı yok. Üner, geçmiş yılların aksine artık dört elle basketbola sarılıyor. Orada bir altyapı organizasyonu da kuracakmış. Umarız bu yatırımlar devamlı olur, Türkiye de uzun vadeli bir basketbol ilçesi daha kazanır. Kepez ve transferlerle ilgili detaylı haber yarın FANATİK’te olacak.

İspanya rakibini bekler
Söz rakiplerdeki eksiklerden açılmışken, milli takımla devam edelim. Baktığımız zaman en sorunsuz takım İspanya gözüküyor. Bu şampiyonanın yine en büyük favorisi onlar. Son şampiyon Rusya’ya ise otoriteler tarafından 7 ya da 8. şampiyonluk adayı gözüyle bakılıyor. Biz de son üç şampiyonada çeyrek final yüzü göremediğimiz için oldukça aşağılardayız. Dün, menacer Harun Erdenay, kaptanlar Hidayet Türkoğlu ve Kerem Tunçeri Antalya’da basın toplantısı düzenlemişler. Doğru dürüst bir şey söylememişler. “İyi hazırlanacağız. Şampiyona zorlu. İyi mücadele edip Türkiye’ye döneceğiz”. Onların yerine ben söyleyeyim. Yunanistan, önemli eksikleriyle bence plase durumuna düştü. Slovenler favoriler arasında ama onların kazanma geleneği hiç olmadı. İspanya dışında büyük favori yok. Finalde onlar olacak, karşısında ise aralarında bizim de bulunduğumuz 4-5 takımın şansı var. Hedefimiz final yani.

Neredesin Telekom?
Telekom yıllardır transfere ilk başlayan ve ilk bitiren takım olurdu. ‘Acele işe şeytan karışır’ derler ya, bir türlü gerek istedikleri sonuçları alamadılar. Biraz da rakiplerin hamlelerini bekleyip, ona göre strateji belirlemek gerekir. Bu yıl sessiz gidiyorlar. O yapının değişmesi gerektiğini bir kaç kez yazmıştım. Şimdi, takımın başına Murat Özyer geçti. Galatasaray’da kısa sürede iyi bir organizasyon kurmuş, Avrupa’da başarılar elde etmişti. Şimdi işi biraz daha kolay olacak. Ne de olsa kurulu bir düzen var. Özyer’in, Telekom’a sınıf atlatacağına inanıyorum.

Çılgın kardeşlerin aklı hala havada
Olympiakos’un çılgın başkan kardeşleri Angelopoulos’ların aklı, hala akılcı yerine popüler transfer yapmaktan yana. Geçen yıl Atlanta Hawks’tan şutları çembere zor değen bir oyuncuyu 3 yıl için 20 milyon dolara transfer ettiler. Şimdi de, NBA’in en bücürü Nate Robinson’a 2 yıl için 10 milyon dolarlık teklif yaptılar. Reklam kokan bu hareketler, marketing açısından belki başarılı. Dünya basını kendilerinden bahsediyor. Ama, taraftar saha içi başarı istiyor. Umarım NBA’den flaş bir transfer daha yaparlar. Efes’le aynı gruptalar ne de olsa!.