Strese dikkat

21. dakikada yapmadığı faule haklı, ama abartılı ve sorumsuzca itirazıyla Egemen kırmızı kart görünceye kadar Fenerbahçe, Kadıköy'de oynar gibiydi. Çünkü Sivasspor, Aatıf'ı tek forvet düşünmüş, belki de acemi kalecisi Nihat'a önlem almak adına defansif oyunu tercih etmişti.

Konuk takım, Meireles ve Emre ile verimli olamıyordu, ama Caner, Sow, biraz Kuyt ile sürüklenen ataklardan 3 gol pozisyonu çıkıyordu. Ve bir de verilmeyen penaltı. 10. dakikada Sow'un topunu, elini havaya kaldırarak kesen Burhan'ın bu hareketini, aslında işi ceza alanı içini gözlemek olan çizgi hakemi göremiyordu. İsyan haklıydı.

Fenerbahçe bir gömlek üstün oynamasına rağmen, Emre ile Meireles'in gölge futbolları (!) sorumluluğu Mehmet Topal'ın üzerine yıkıyordu. Bu da pas isabet sorununu ortaya çıkardı. Yoksa Fenerbahçe taraftarının korku ile izlediği Kadlec sırıtmıyor, Caner'in gezgin futbolu katkı sağlıyordu.

Lider adına bu iyi gidiş 21. dakikaya kadar sürdü. 10 kişi kalmanın verdiği bir iki hırslı dakika sonrası Sivas cesaretlendi. Ama baskı kurma konusunda bocalıyordu Sivas. Caner'in kazanma hırsı, Sow ve Kuyt'ın inatçı arayışları Fenerbahçe'yi yeniden ayağa kaldırdı. Golü koklayan yine liderdi.

Devre sonunda görünen ise şu; gol kaçıran, verilmeyen penaltı ve kırmızı ile stresi yükselen lider sakinleşmezse, bu zorlu deplasmandan zararlı çıkacak. Çünkü Roberto Carlos ikinci 45'te mutlaka stratejisini değiştirecek. Fenerbahçe'nin üstüne gidecek. 10 kişi kalan bir ekip için baskı zorlayıcı olabilir, ama hızlı hücumlarla aradığını da bulabilir.