Okçulukta Kullanılan Olimpik Ve Geleneksel Terimlerin Tümü

Okçulukta Kullanılan Olimpik Ve Geleneksel Terimlerin Tümü

Okçuluk, yay kullanarak oku hedefe göndermeye dayanan bir spor dalıdır. Kökeni avcılığa dayanan ve günümüzde olimpik spor olarak yapılan spor türüdür. Geleneksel hale gelen ata sporlarından birisidir. Okçuluk sporunda kullanılan terimler ise şu şekildedir:

Zihgir-parmaklık: Ok çekilirken ok ve yay ipinin okçunun parmaklarına zarar vermesini önleyen bir malzemedir. Okçuluğun konforlu bir spor haline gelmesinde oldukça etkili olmaktadır.

Sadak-Tirkeş: Okların konulduğu ve belden bağlamalı olan malzemeye verilen isimdir. Sadak olimpik okçulukta kullanılan türüdür. Tirkeş ise geleneksel okçulukta kullanılan ok konulan ekipmandır.

Arrow-rest: Okçulukta kullanılan bu terim, yay gövdesindeki okun yay üzerinde durmasını sağlayan parçaya verilen isimdir.

Alan Turu: Okçulukta 56 atışın olduğu iki bölüm bulunmaktadır. Bu bölümlerde atılan ok sayısı ve mesafenin değiştiği alana, alan türü denilmektedir.

Avcı Turu: İki bölümden oluşmaktadır. Her bölümde 4 ayrı uzaklıktan hedefe yapılan atışların olduğu alan okçuluğu turuna denilmektedir.

Alan Okçuluğu: Belirlenmiş bir alan üzerinde farklı yönde ve farklı ölçüdeki 4 farklı hedefe ok atma işlemidir. Bireysel okçuluk türüdür.

Clicker: Okun atılma sırasında yayda bulunan enerjiyi depolayan parçaya verilen addır.

Baş: Yayda bulunan ve kiriş takılan kısmına denilmektedir.

Berger: Kiriş- yay düzlemini ayarlamaya yarayan malzemedir. Okun yaydan en az temas ile ayrılması ve etkili bir atış için yapılması gereken ayarlamada kullanılmaktadır.

Derin Tutuş: İşaret, orta ve yüzük parmakları ile yapılan ok tutuşuna verilen addır.

Çekiş Uzunluğu: Yay ile oku tutan parmak arasında bulunan uzunluğa denilmektedir.

Çapa: Kirişin yüzde sabit bulunan bir noktaya çekilmesine denilmektedir.

Çapa Pozisyonu: Bu pozisyonda el çene altında, kiriş çene ucunda ve elin üst kenarı çene ile tamas halindedir.

Dayanak Noktası: Elin çene üzerinde olduğu ve kirişin de okçunun yüzünde değdiği yede denmektedir.

Eliminasyon Raundu: Bireysel yarışmalarda 32 ve 16 okçunun yarıştığı bölümdür. Takım yarışlarında ise 16 ve 8 takımın yarıştığı bölümlere denilmektedir.

Endikatör: Yay olması gereken gerginliğe geldiğinde klik sesi ile uyarı veren alete verilen isimdir.

Endam: Okçulukta okun şekline verilen isimdir.

FITA: Uluslararası okçuluk federasyonu kısaltmasıdır.

Finaller: 8 oksidan çeyrek final oluşmaktadır. Yarı final 4 okçudan oluşmaktadır. . Kaybedenler broz madalya finalinde yarışmaktadır. Kazananlar ise altın madalya finalinde yarışmaktadır.

Eşleşme: Eliminasyon raundu ve final rauntları sırasında iki takım ya da iki okçunun arasındaki yarışmaya verilen addır.

Gez: Okun kirişe takıldığı arka kısmına verilen isimdir.

Gezleme: Okun kirişe yerleştirilmesi işlemini tarif eden terimdir.

Hedef: Üzerinde farklı renkte dairelerin iç içe çizildiği kağıt yüzey bulunmaktadır. Daireler dıştan içe doğru numaralandırılır. Merkezde en yüksek puan bulunmaktadır. Yüzey onların üzerinde durabileceği bir platform üzerine yerleştirilir. Bu düzeneğin tamamına hedef denilmektedir.

Hedef Okçuluğu: Belirlenmiş sayıda ok atarak, sayı/puan toplama sistemine dayanan bir okçuluk türüdür.

Kabak: At okçuluğunda kullanılan bir terimdir. At okçuluğunda hedef bir direğin üzerine yerleştirilmektedir. Direk üstüne dikilmiş olan bu hedefe ise kabak denilmektedir.

İ: Oku tutma şeklidir. Oku üç parmak ile kavrayıp çekme işlemine ise İ denilmektedir.

Kabza: Yay üzerinde bulunmaktadır. Yayın el ile kolayca kavranmasına yardımcı olan, yayın tutma kısmına verilen isimdir.

Kasan: Yayda kibrin bir üç kısım bulunmaktadır. Yayın bu kısmına ise kasan adı verilmektedir.

Kağıt Testi: Bu testte okun atıldığında kağıt üzerinde oluşturduğu yırtma şekli elde etmeye çalışılmaktadır. Bunun için de içi boş olan bir malzemenin içine kağıt yerleştirilir. Bu şekilde oluşturulan hedefe ok atılır ve yırtma şekli oluşturulur. Bu okçulukta kağıt testi olarak tanımlanmaktadır.