'Bu soruyu sormak linç değil' İşte Mauro Icardi gerçeği: Bu Galatasaray hâlâ onun Galatasaray'ı mı?

Mauro Icardi bu sezon gol attı mı? Attı. Skora katkı verdi mi? Verdi. Ama Galatasaray’ın Icardi ile ilgili tartışması tam olarak burada başlıyor. Çünkü mesele tabelada yazan sayı değil. Asıl soru şu: Bu Galatasaray, hâlâ Icardi’nin Galatasaray’ı mı? Bu soruyu sormak linç değil. Saygısızlık hiç değil. Aksine, futbolun gerçeğiyle yüzleşme çabası.

Bu Bir Formsuzluk Değil

Önce şunu netleştirelim: Icardi’nin yaşadığı durum klasik bir formsuzluk değil. Geçen sezon yaşadığı çapraz bağ sakatlığı, modern futbolda “geri dönülür” ama “aynı kalınır” denilen türden bir sakatlık değil.

Evet, sahaya dönebilirsiniz. Evet, gol atabilirsiniz. Ama aynı hızla, aynı patlayıcılıkla, aynı tempoyla oynayamayabilirsiniz. Burada yaşanan şey bir performans düşüşü değil, fiziksel bir gerçeklik.

Eski Icardi Ne Yapıyordu?

Eski Icardi sadece gol atan bir santrfor değildi. Galatasaray’ın oyununu yukarıda tutan, rakip savunmayı sürekli karar vermeye zorlayan bir merkezdi. Ön alanda ilk baskıyı o başlatıyordu. Savunma arkasına ilk koşuyu o atıyordu. Stoperlerin rahat pas yapmasına izin vermiyordu. Kısacası eski Icardi, golün sadece sonucu değil, sebebiydi.

Bugünkü Icardi Ne Yapamıyor?

Bugünkü Icardi kötü bir futbolcu değil. Ama bu oyuna yetişebilen bir santrfor da değil. Yüksek tempolu ön alan presine ayak uyduramıyor. Savunma arkasına atılan toplarda ilk hamleyi yapamıyor. Stoper–bek arasındaki boşluklara zamanında hareketlenemiyor. Top oraya geliyor… ama Icardi oraya gidemiyor. Ve modern futbolda bu fark, bir saniyeden bile kısa sürede belirleniyor.

Osimhen Farkı: Yetenek Değil, Uyum

Osimhen daha iyi mi? Bu soruyu böyle sormak meseleyi eksik bırakır. Asıl fark şu: Osimhen bu oyunun doğal parçası. Icardi ise bu oyuna adapte olmaya çalışıyor. Osimhen tempo ve derinlik sunuyor. Icardi zamanlama ve sezgiyle oynuyor. Bu bir yetenek farkı değil, oyun uyumu farkı.

Yedeklik Bir Tercih Değil, Zorunluluk

Bugünkü Galatasaray’ın oyun planı çok net: Önde baskı, hızlı geçiş, sürekli tehdit. Bu yapı içinde Icardi’nin Osimhen’in yedeği olması bir tercih değil, bir zorunluluk. Çünkü bu oyunda yavaş kalan değil, geç kalan kaybolur.

Gol Atıyor Ama…

Evet, Icardi oyuna girdiğinde skora katkı veriyor. Ama genellikle oyun kurulmuşken… Rakip geri çekilmişken… Tempo düşmüşken… Artık oyunu başlatan değil, oyunu tamamlayan bir oyuncuya dönüştü. Bu kötü bir şey mi? Hayır. Ama eski rolü de değil.

En Net Gerçek

Ben Icardi’nin tekrar eski Icardi olacağını düşünmüyorum. Bu bir eleştiri değil, bir kabul. Çünkü bazı sakatlıklar futbolcunun kariyerini bitirmez ama rolünü değiştirir. Icardi bitmedi. Ama dönüştü.

Asıl Soru

Şimdi Galatasaray’ın önünde net bir karar var: Icardi’yi bu yeni rolüyle mi değerlendirecek, yoksa oyunu Icardi’ye göre mi yavaşlatacak? Bu sorunun cevabı, sadece Icardi’nin değil, Galatasaray’ın da geleceğini belirleyecek.