Düşünce tamam uygulama eksik

Rıza hoca ile kafalar değişti. Özellikle netice ne olursa olsun, memnuniyet, huzur, güven, bugün olmasa bile geleceğe ümitle bakmak var. Antep’e karşı ilk düşünce belli ki, gol. Ama tatbikatta yoktu; Veysel’in takipçilik ve fırsatçılığı dışında. Veysel-Carew ve arkalarında Ahmed Hassan pekii, O’nun arkasında kim var. Kimse yok! Bir tarafta İbrahimler’den Üzülmez (!) diğer tarafta Ali Güneş. Tayfur, Ahmet Yıldırım, Toraman ve Çağdaş’ın önünde. Fakat orta çizgiyi geçmeleri yasak. Halbu ki, Nurallah Sağlam da alışılmışın dışında üçlü defanstan vazgeçip, İlhan, Gökhan, Bouazizi ve Hasan’dan kurulu dörtlü defansı düşünmüş. Onlar da çıkmıyor. Ama rakip de üstlerine gelmiyor. İşte pozisyonsuz, tatsız tuzsuz bir maç. Gökhan, Carew’i kucağına almış, Ne yerden ne de havadan kıpırdatmıyor. Üstelik mesaj gönderiyor, “Allah aşkına bu kadar defans elemanı aldınız. Ben de sizin malınızım, ne eksiğim var” diye.. Beşiktaş’ın defansı iki sezondur en sıkıntılı bölgesiydi. Bu sezon Rıza’dan sonra en istikrarlı bölgesi oldu. Toraman, Çağdaş ve Koray üçlüsü birarada oynadıkları müddetçe daha da verimli olacaklardır. Bu da kaledeki Cordoba’nın verdiği güveni katlayacaktır. Maçtan önceki görüntüler çok güzel. Hakemlere, takım kaptanı ve gözlemciye çiçek vermek güzel de, o güzellikleri tribünlere de taşımalı. Yoksa yapılan herşey hikaye!.. Ve bir sözüm de Veysel’e; attığı gol takip ve fırsatçılık açısından her türlü alkışa değer. Ancak gol atmaktan daha çok asistlik de önemli. Carew ve Ahmed Hassan’a pas çıkarsa oyun daha maçın başlarında kopmuş olacaktı. Ve Koray; Beşiktaş’a gelmesini Rize takımının yarısı olduğundan dolayı, Yeşil - Mavililer’in başının dertten kurtulmayacağını düşünüyordum. Öyle de oldu. Fakat Beşiktaş’ta öyle bir açık kapattı ki, oynadığı maçlarda hata oranı sıfır. Aranan kan, ve Beşiktaş için de uzun yıllar hizmet verecek bir oyuncu. Ne yapalım, doğduğumuz yer değil, doyduğumuz yer önemli. Beşiktaş’a hayırlı olsun.