Şampiyonluk geliyor...

Eğer şampiyon olmak istiyorsan, ele bileğe bakmayacaksın, rakiplerine verilen bedava penaltılar, hatırı sayılan, kardeşçe geçen maçlar(!) umurunda bile olmayacak. Hatta 90 artı 4’de yine rakibinin 3 puan kaybedeceği pozisyonunda, hakem yardımı görüntülerini hiçbir kanala vermeyen yayıncı kuruluşu bile yeneceksin, eğer şampiyon olmak istiyorsan. Ve tabi eğer şampiyon olmak istiyorsan önündeki 3 maçı kayıpsız geçmelisin, ilk raund Ankaragücü üstelik Bursa’nın kankası...

Rijkaard Eskişehir kazasından sonra merkeze daha endamlı kramponlar yerleştirmiş, teknige takılmadan. Mustafa Sarp ve Barış emniyet olarak ideal. Joe’yla başladı maç, Keita’nın asisti hınca hınç dolan Sami Yen’e hayat verdi. Asistle yetinir mi hiç siyahi futbolcu bu kez kendi aldı, götürdü ve yazdı üstelik gram yardım almadan. Baros’un antresi ve son dakika imzası.

Aslında Başkent takımı topa daha çok sahip olan ve oyuna yön veren takım görüntüsündeydi. Ama bu havalı manzaraya rağmen tek gol pozisyonları yoktu, gerçi ev sahibi de böyle bir duruma imkan tanımadı. Aklıyla, gücünü ekonomik ve sonuca giden futboluyla Galatasaray üç puanı hanesine yazdırıp, liderliğini korudu. Dışardaki Galatasaraylı şampiyonluk için pek umutlu değil, bana sorarsanız mutlu son yakında, ama yazımızın başındaki kelimeleri unutulmaz ve her zaman hesaba dahil edilirse...