Gereken yapıldı!

Bu çocuklar bize acı çektirmekten zevk alıyorlar herhalde... Tribündeki herkes oynanan futbola bakınca, ‘ilk iki maçta neredeydiniz?’ diyordu. Tabii ki kadro değişikliği önemli bir etkendi ama her şeyden öte koşan, savaşan bir takım gördük sahada. Emre Mor’u izlerken bizim de bir Ribery’imiz var dedim. Kolay değil bu kadar ağır baskı altında ilk 11’de oynayıp asistiyle takıma katkı vermek. Bir kere Fatih Terim sol kanattaki arızayı halletmiş, belki o bölgeden akın yedik ama çizgiye indirmedik. Orta alana geçen Arda, Arda gibi oynayınca fabrika ayarlarını yakaladık ve çok da şık bir Burak golüyle ilk yarıyı 1-0 önde bitirdik.

Ateşleyici Emre

Bu maçı izlerken zoru seven bir takım olduğumuzu bir kere daha gördüm. Ama bunu söylerken de değişen oyun kurgusu ve takıma bir ateşleyici oyuncunun ne kadar ihtiyacı olduğu gerçeğini de gördük; Emre Mor gibi...İkinci yarı rakibin de kazanma zorunluluğu 1-0 önde bir Türkiye için bulunmaz bir fırsat oldu. Terim 60’ta çok kritik bir değişiklik yaptı ve Volkan Şen’in yerine tam bu maçlık bir oyuncu Oğuzhan’ı aldı.

Çünkü rakip risk alınca ara topları atacak bir ayak lazımdı. 64’te hakemin, Arda’nın pozisyonunu kesmesinin ardından Ozan’ın nefis golüyle tribünler adeta yıkıldı.

Ozan’a ayrı tebrik

Oyunun geri kalan bölümünde ipler bizim elimizdeydi, skoru korumak için kontrollü savunma futbolunu denemek zorundaydık. Artık tempoyu ayarlayıp maçı böyle bitirmek için saha içi varyasyonlarını uygulamaya koyduk. İkinci yarıda aradığımız golü bulurken ilk yarının aksine rakibe neredeyse pozisyon vermedik. Tabii ki bu zafer ‘bir takım ruhu’nun eseri ama Ozan Tufan’ı ayrı bir yere koymamız lazım hakkaniyet adına.

Artık gereken yapıldı. Bu geceki sonuçları bekleyip kaderimize razı olacağız. Önemli olan heyecanı buraya taşımaktı. Umarım bu heyecan sürer, 2008 ruhu geri gelir. Haydi çocuklar güveniyoruz sizlere...