Hedefler

Güiza’ya saygı duymak gerek. Semih’e de, Lugano’ya da... Güiza’nın kendi yarı alanında biraz daha az koşması gerek ama, Semih’in de... Lugano’nun fazla uzun ve fazla beceri isteyen paslar atmaması gerek ayrıca.
Alex atabilir ama; istediği zaman, istediği yere. Ancak onun da, sadece ve sadece bu takımın bir oyuncusu olduğunu unutmaması gerek!
Yani, işler kötü giderken, yüzünü buruşturup, yürüyüşünü, duruşunu, en kolay yaptığı şeyi isabetli pas atmayı değiştirmemesi gerek; son dakikasına kadar her oyunun, her sezonun!

Gökhan’ın daha çok çalışması gerek, daha iyi ve genelde bitirici orta veya pas üretebilmek için. Selçuk’un cesur olması gerek. Korkacak ne var ki, çok uzun zamandır profesyonelce, üstelik önemli bir kısmı büyük bir kulüpte geçen onca yıldan sonra... Deniz’in de dönmesi gerek, her şeye rağmen ayakta kalabilen, bir baba olarak en azından.
Herkes işini, en iyi yapabildiği ya da yapabileceği kadar yaparsa her zaman, tüm sorunlar açıkça çıkar ortaya, tüm önlemler daha kolay alınır o zaman, aksaklık varsa.

Takım, başka bir deyişle ekip olmak söz konusuysa; işini elinden geldiğince yapmak, iş arkadaşına olabildiğince yardım etmek, hiç sıkılmadan, pes etmeden, ekipdaşlıktan taviz vermeden, uğraşmak gerek...
Gelecek sezon Avrupa Kupaları’na katılabilmesi zor Fenerbahçe’nin. Hem de çok zor, bu saatten sonra...
İlk hedef; gönül verenleri, Sarı-Lacivert’e taraf olanları mahcup etmeden sezonu bitirmek.
Mesela, Arsenal deplasmanından 7’den fazla gol yemeden dönmek. Sonra, Porto ve Kiev karşılaşmalarından en az 4 puan çıkarıp, hiç olmazsa UEFA’da yola devam edebilmeyi denemek.. Ve “bu sezon da boş geçmedi” diyebilmek için, bu kadar hiçliğin arasına yıllardır kazanılamayan Türkiye Kupası’nı ekleyerek, mutlu olmak için neden üretebilmek. Yani, bir anlamda tarihe geçmek!

Kazım mahallede oynamayacak ama! Volkan Demirel, Edu, Can, Yasin, Vederson, Uğur, Önder, Ali Bilgin, Gürhan, Burak, İlhan; sadece Fenerbahçe’de oynuyorlar diye, kendilerini üst düzey oyuncu saymayacak. Carlos, Emre ya da Tümer unutulmayacaklarını bilirler elbet; peki bu büyük şöhretleri Fenerbahçeliler nasıl hatırlayacak!
Zor işler tabii. Yorum zor, aynı görüşleri paylaşabilmek olanaksız neredeyse! Daha Maldonado var, Josico var...
Muhtemelen “ne alaka diyeceksiniz” ancak, esprili Kemal Aslan kaç sezon profesyonel sözleşmeli futbolcu olarak oynadı Fenerbahçe’de! Oradan pay biçin işte!

Fenerbahçe Spor Kulübü, dünyanın en büyük spor kulüplerinden biri olma yolunda ilerliyor ve biz de katılıyoruz bu görüşe ve yürüyüşe. Ne var ki, belli ki, ciddi sorunlar var; en önemli organında, Profesyonel Futbol Şubesi’nde!