Kazanmadı ama haklı

Galatasaray maçında bambaşka bir Trabzonspor izletmişti bize Ersun Yanal ve öğrencileri... Oyun disiplinine sonuna kadar, sabırla bağlı kalan, bozulmayan bir Bordo-Mavili ekip vardı sahada. Tabi ki o gün Trabzon’un ‘ideal’ bir dakikada öne geçmesinin de rolü büyüktü o motivasyonda. Beşiktaş önünde de Yanal ve futbolcularının kazanmasının ya da en azından kaybetmemesinin yolu da aynı işleri kusursuz yapmaktan geçiyordu. Fakat bu kez Trabzonspor kendisi adına en ‘olmayacak’ zamanda üst üste 2 gol yedi, gardı düştü.

Karadeniz temsilcisinin tekrar bir geri dönüş yapması için gerekli olan dokunuşu ise Yusuf Erdoğan yaptı. Castillo’nun gölgesinde kalan ve kendi form grafiği sebebiyle sürekli tartışılan oyuncu, devre sonuna doğru attığı golle Ersun Yanal’ın da soyunma odasındaki konuşmasına yeni bir şekil verdi!

İkinci devrede Beşiktaş, Quaresma odaklı bir hücum etkinliğini tek alternatif olarak belirleyip oyunu zaman zaman o kanada fazla sıkıştırınca, Aboubakar da final vuruşlarını yapamayınca Trabzonspor, psikolojik olarak da oyun olarak da daha fazla cesaretlendi.

Belki skor değil ama ben inanıyorum ki ortaya konan mücadele ve ligin en iyisi olarak kabul edilen Beşiktaş’a karşı sergilenen futbol tavrı Bordo-Mavili taraftarları gururlandırmıştır.

Bu arada gecenin tek kaybedeninin Trabzonspor olduğunu da düşünmüyorum. Hakem mevzularını zaten işin bilirkişileri değerlendirir ama işin bir başka noktasına değinmeden olmaz. Quaresma’nın Yusuf’a hareketinin kart rengi açısından karşılığını geçiyorum ama bu gaddarlığı anlamak mümkün değil. Yaptığı hareketin farkında, olası sonuçlarının da. Yusuf’un ağlayarak stadı terk edişi sırasında Quaresma’nın en azından bir ‘sorry’si onu da gecenin kazananı yapabilirdi!