Akıllara zarar

Ancak skor olarak geriye düştükten sonra, dakikalar tükenirken birşeyler yapması gerektiğini hatırlayan bir takım. Üstelik en az 8-9 oyuncusu kendi sınıfında Türkiye’nin ‘en’lerinden.

Trabzonsporlu futbolcuların kendilerinden umuduğu kestiği anlarda bile Başakşehir umutluydu rakibinden! Aman Okay, Mbia, Cavanda, Constant, Ekici, Erkan, Cardozo var fazla açılmayalım türünden. Dengeli kontrollü kalmaya çalıştılar, yıldızların içi çekilmişken.

Bu kadronun bunu oynaması gerçekten de inanılmaz birşey. Bu malzemeyle böyle sofra hazırladığı için elbette Şota’ya da ‘Nasıl yani?’ diye sormak lazım. Neden bu adamlar birbirini ilk kez görmüş gibi oynuyor, neden, diyerek.
Her şeyiyle hem çok şey söyleyen, anlatan hem de hiçbir anlatacağı olmayan bir eser gibi Trabzonspor takımı.

Yarınlar, gelecek haftalar için hem ümit hem de büyük bir karamsarlık. Çoğuna asla bir kalemde arkanızı dönemeyeceğiniz yıldızlar size hep, “Düzelecek” diye fısıldarken...

Bir diğer taraftan da kangrene dönen çözümsüzlük yumağı, “1461 Trazon oynasa daha iyi” suflesini veriyor. Nabzı o kadar atarken, “Hacıosmanoğlu hangi hamleyi yapacak acaba?” diyemez değil mi Cardozo!

Ya da Cavanda almış giderken başını, “Hekimoğlu’nun sürprizleri kim olur?” diye mi düşünüyordur! Veya Ekici’nin tam araya atacakken aklına, “Üçüncü bir aday çıkar mı?” ihtimali gelmez heralde!

Özetle kimyası bozuk, matematiği bozuk, sezonu giderek kaçıran bir Trabzonspor daha. Kongrelere, iç çekişmelere, yanlış tercihlere feda edilen bir sezon daha.

Bir daha kurulması zor bir kadronun gün geçtikçe eriyişi, Şota’nın korktuğunun başına gelmesi.