2 nokta ile zirveye

Son yılların bol yıldızlı kadrosu konsol oyununda şampiyon olurdu. Olamadı. Çünkü işin psikolojisi, kimyası, kulisi, karakteri ve taraftarı da var. Trabzon, ‘sonuna kadar yarışma’ hedefi koyarken, Şota gibi önemli bir figürü seçti. Takıma gelince... Onur’lu kale sağlam, Ekici ve Mbia’lı orta saha güçlü...

Sağa Cavanda geldi, Constant sola geçti. Şimdi 2 önemli eksik; stopere toparlayıcı bir oyuncu, forvete ise Cardozo-Waris-Yatabare’ye fark yaratacak golcü...

Son dönemde belki de tarihin en önemli kadrolarına sahip Trabzonspor’un kağıt üzerindeki artılarını sahaya yansıtamadığı, ‘takım’ olamadığı ortada. Malouda, Bosingwa, Constant, Cardozo, Ekici, Medjani, Mbia... Tüm bu isimlere ek olarak dönemlerinin yerli ve milli yıldızları... Ama olmadı. Konsol oyunu değil bu sonuçta, işin kimyası, kulisleri, ödemeleri, karakteri, taraftar etkisi de var. Bunları öngörseniz de zaman zaman hesaplayamadığınız ama dengeyi bozan durumlar da oluyor.

2 büyük hayal kırıklığı

Özellikle karakter kısmı çok önemli. İki eski dost Halilhodzic ve Ersun Yanal’ın yarattığı hayal kırıklıklarından sonra Şota’ya bağlandı tüm ümitler. Bu belki de Aralık’tan önce son çıkış. Kongreye kadar o beklenen sonuçlar gelmezse o zaman amirden memura herkes için sıkıntılı günler başlamış demektir. Tüm bu nedenlerden ötürü yeni sezon için hedef yüksek. Kimse rakiplerin flaş transferlerine bakmıyor. Bakılan tek şey gelecek sezon sonuna kadar yarışta kalmak.

Kaleci ertelenebilir

Geçen sezondan Hollanda kampına sarkan eksiklere gelince... Hakan Arıkan’ın gitmesi hesabı şaşırttı. İyi, deneyimli ve hazır bir alternatifti. Onur Kıvrak çok iyi döndü ama yedekleri genç ve deneyimsiz. Yedek kaleci transferi ertelenebilir. Savunmada sağa Cavanda ilaç gibi geldi. Salih, Serdar ve Zeki forma bekler. Stoperde, -eğer Medjani ortada olursa- Uğur banko. Mustafa onun şimdilik partneri. Ancak bu bölgeye Bosingwa kadar olmasa da deneyimli isim şart. Şota, sol bek krizini ise Constant ile çözdü.

Lüks değil ihtiyaç

Orta alan çok kalabalık, çeşitlilik de arz ediyor. Ekici ve Mbia belirleyici. Erkan ve Sefa’nın kendini aşması şart. Forvete gelince... Sınıf atlatacak transfer şart. Cardozo tartışılmaz ama tüm sezon üzerine planlanamıyor. Waris faydalı olsa da 1 nolu santrfor değil. Yatabare ise Deniz’in yüzde 30’larında. Bu 2 alana yapılacak 2 büyük transfer Trabzonspor’u ‘sonuna kadar yarış’ felsefesinin içinde tutabilir.

Taraftarın yıldızı: Şota

Taraftar gözünde yönetimin en büyük transferi tartışmasız Şota. İnsan bu kadar sevilir mi, görmeniz lazım. Her yaş kategorisinden, daha önce izleyeni, hiç görmeyeni, herkes ona aşık. Her idmanda en çok onunla fotoğraf çektirildi, en çok ona tezahürat yapıldı. Fiziğini de koruduğu için dışarıdan bir Hollandalı’ya, “Bu takımın yıldızı sence kim?” diye sorup biraz kenara çekilseniz, Şota’yı gösterir. Ve taraftarın en çok ona umut bağlanması ise biraz manidar. Bunu futbolcular bir düşünmeli sanki.

Şanssızlar

Kampın yıldızları olacakken onlar Hollanda’da en büyük şanssızlığı yaşayan 2 isim haline geldi. Bourceanu geçen sezon ilk 11’e girmişken çapraz bağları yırtılmış, Steaua’ya kiralanmıştı. Kampa çok iyi başladı, bu kez idmanda sakatlandı. Görüntü kötüydü ama kontrolleri temiz çıktı. 1 aylık ayrılığa sevinecek duruma geldi. Deniz de öyle. O da geçen sezona iyi başlayıp hemen başında sakatlanmıştı. Hollanda’da talihsizlik yakasını bırakmadı. Bileğindeki problem onu da 4 hafta formadan uzak bırakacak.

Kampın olayı

Onur’un dönüşü kadar taraftarın içini ferahlatan bir başka durum da alternatifi Hakan Arıkan’ın formuydu. Trabzonspor, ‘sorun olmaz, anlaşırız’ diyerek deneyimli kaleciyi Hollanda’ya götürdü. Ancak görüşmeler garanti para noktasında sıkıştı kaldı. Hakan Arıkan teşekkür edip ayrılırken, arkasında 3 genç ve deneyimsiz kaleci ile mecburen kaleci arayan bir sportif direktör bıraktı.