Yeni hocaya motivasyon

Uzun zamandır bu kadar teması bol bir oyun izlememiştim. Düzeyi itibariyle, lig standartlarının kesinlikle çok çok üzerinde bir mücadele oldu... Hızlı, karşılıklı ve temaslı olunca; bu oyuna hakemin de uyum sorunu yaşadığı çok net gözüktü. Trabzonspor’un maç ve puan kayıplarını adeta alışkanlık haline getirdiği şu dönemde bir frene basması gerekiyordu. Alanya maçı, dönem itibariyle kabul edelim ki, bunun için hem fırsat hem de kötü bir şans olarak tabelaya yansıyabilirdi. İhsan Derelioğlu ve ekibinden bu geçiş sürecinde beklenti; takımı hazırlaması ve yeni gelecek teknik adama kadar “eşlik” etmesiydi Trabzonspor’a... Açıkçası radikal işlere imza attı ve özellikle Pereira’yı ortaya çekerek o bölgede hem takımına enerji katmak istedi hem de rakibin o alandaki bariz üstünlüğünü kırmayı düşündü.

Aslında Newton’dan beklemiştik

Bu ‘başka’ şeyler düşünüp sahaya uyarlama halini uzunca süre Eddie Newton’dan da beklemiş ancak görememiştik. Sola, joker Kamil Ahmet’i çekip orada da Efecan’ı durdurma planı da son derece mantıklıydı teknik adamın. Kötü gidişatı durdurmak adına Alanyaspor gibi popüler sonuçları ve istatistikleri olan bir takıma karşı, kaybetme alışkını olarak gelip sahada geçmiş uygulamalara devam etmek Alanyaspor’a baştan mağlup olmak anlamı taşıyacaktı. Trabzonspor’un gerçeklerine uygun kurgu, sahaya konan gerçekçi akıl, puanla birlikte yeni gelecek teknik adama sanırım en güzel motivasyon ödülü oldu.