Teori ve pratik!

Aykut Kocaman futbola dair konularda en çok kafa yoran bir futbol adamıdır, bu tartışılmaz. Misal,”futbol pas oyunudur” demişti yıllar önce. Keza, “adam adama oyun, oyuncunun özgürlüğünü kısıtlar” diyen de o. Dolayısıyla,”Antrenör takımı” kavramı da dahil felsefesi olan bir hoca. Saygı duymamız lazım elbette.

Ancak, teori ile pratik çok farklı şeyler. Hele de bizim ülkelerde. Çünkü bütün bu teorileri hayata geçirmek için sizin düşündüklerinizi, anlattıklarınızı enikonu kavrayan ve bunları hayata geçirebilecek kalitede futbolculara sahip olmanız zorunludur.

Oysa Sayın Kocaman hem mevcut kadroyu kendisi oluşturmadı hem de devre arasında gerekli takviyeleri yapmadı takımına bildiğimiz nedenlerden dolayı.

O zaman yapılacak şey bellidir; Elinizdeki mevcut kadroya göre bir oyun felsefesini benimsemek ve oyuncularınızın yeteneklerine denk düşeni onlardan istemek.

Dün akşam ilk yarının tamamında üstün olan Fenerbahçe’ydi. Yanılmıyorsam yarının sonuna doğru ilk pozisyonunu buldu Göztepe. Ama bu bariz üstünlüğe rağmen ikinci golü bulamadı sarı lacivertliler. Çünkü çokşey varken yetenek ve yaratıcılık eksikti sahada Aykut Kocaman’ın öğrencileri adına.

Kazanma alışkanlığının sürmesi güzel. Mehmet Topal ve Aatıf’ın “Antrenör takımı” kavramının içini doldurmak için çırpınışları da öyle. Fakat (bir Fenerbahçeli futbolcunun yapmaması gereken hata sonucunda) Göztepe’nin attığı golden sonra oyuna dahil olan Valbuena ve Soldado’ya bu takımın muhtaç olduğu da çok aşikar işte.

Dolayıyla devre arasında takviye yapmak bu kadar zorken Fenerbahçe’nin şampiyonluk yolculuğunda Valbuena’ya muhtaç olduğu da bir diğer geçek. Öyleyse Sayın Kocamn’ın Fransız yıldıza isteklerini ısrarla daha ayrıntılı anlatması bir zorunluluktur. Teoriyi pratiğe yansıtmak sadece iradeyle olmuyor maalesef.

Açıkçası mevcut kadronun kapasitesine denk düşeni öne almak zorunda Aykut Kocaman, bu da bir başka önemli gerçek olarak duruyor karşımızda.