Kafamız biraz karışık sanki!

Kimimiz güzel futbol istiyoruz, kimimiz de önemli olan neticeden yola çıkarak kazanmayı önceliyoruz. Kafamız karışık anlaşılan.

Kafamızın karışık olduğu başka konular da var. Misal, “Aykut Kocaman savunma futbolunu benimsiyor” diyen yorumcu ve futbolsever de az değil. Oysa “Futbol pas oyunudur” demiş kişidir Sayın Kocaman. Savunma ile pas oyunu…

Fenerbahçe 4 golcüyle sezona başlamıştı. Van Persie ahlaken ve fiziken sakat olduğu için hiç katkı sunmadı. Fernandao ise evvelki sezondan sarkan sakatlığıyla sezon sonuna doğru oynadı. Janssen desen o da uzun sakatlık yaşadı. Soldado ise sakatlık ve fizikgüç sorunundan ötürü sınırlı şekilde faydalı olabildi takımına. Bütün bu dezavantajlara rağmen sezonun en çok gol atan takımı Fenerbahçe oldu, biliyorsunuz. İyi de hala “Aykut Kocaman savunma futbolunu benimsiyor” demek bilimle çelişmez mi?

Biliyorum, “şiir gibi” futbol oynanmıyor ülkemizde, ben de farkındayım. Ama bunun bütün sorumluluğunu teknik direktörlerin mantalitesine, kalitesine çıkarmak haksızlık olur.

“Barcelona nasıl başarıyor” dediğinizi duyar gibiyim. İnsaf, ülkemizdeki tüm takımların kadro maliyeti 300 bilemedin 400 milyon euro’yu geçmez. Oysa Barca’nın ki 700, belki de 800 milyon euro’dur.

Ayrıca başka önemli farklar da var onlarla aramızda. Katalan devinin 30 yıldan fazladır sistemi La Masia’dan başlayarak her kademede kesintisiz uygulanıyor. Yani istikrar, sabır ve sebat yerleşik onlarda. Yetmiyor, çok kaliteli bir kadroya çok önemli takviyeler de yapılıyor her fırsatta. Dolayısıyla birbirini tamamlayan oyuncularla kadro mühendisliği yapılıyor Barcelona’da.

Ama bizim kulüplerimiz UEFA’nın kontrolü altında. Solunum sorunu yaşarken bile birde şampiyonluğa oynamak zorunda Fenerbahçe, Beşiktaş ve Galatasaray. Buna rağmen güzel futbol ve sportif başarıyı aynı anda takımlarımızdan istemek en azından bana pek insaflı gelmiyor açıkçası.