Efes'in kaderi Partizan

27 Şubat günü İstanbul-Belgrad uçağında 4 eksik vardı. 4 kaypak Amerikalı Hutson, Woods, Wright ve Nicholas, korkup Euroleague Top 16’daki gitmeyince, belki de Efes Pilsen’in de geçen sezonki kaderi çizilmiş oldu. 4 önemli oyuncu kadro dışı bırakılınca hem Avrupa Şampiyonu David Blatt, hem de Efes Pilsen ne Avrupa, ne de Türkiye’deki hedeflerine ulaşabildi.
Yeni sezona, yeni coach ve yepyeni bir kadro ile yeni bir sayfa açarak başlamayı deneyen Efes Pilsen, eski Efes Pilsen gibiydi Abdi İpekçi’de.

O özlediğimiz, kötü oynasa da, sayı atamasa da kazanan, şartlar ne olursa olsun kazanan olmayı bilen taraftaydı... Hücumda hiçbir şey üretemedi. Vujaniç dışında hiçbir silahını devreye sokamadı.
9 faul kaçırdı, sadece 22 basket bulabildi. 61 sayı attı ama bir Euroleague maçı kazandı Efes, hem de geçen yılın Euroleague çeyrek finalisti, Adriatic Ligi şampiyonu, şu anda da namağlup lideri karşısında.
Kendi liginde 78 sayı ortalama ile oynayan Partizan’ı, 60’da tuttu, 3. çeyrek sona erdiğinde Partizan sadece 37 sayı üretebilmişti.
Bunlar işin olumlu tarafıydı...

Olumsuz yöne bakınca, Efes Pilsen’in bu maçı en az 15 sayı farkla kazanması gerekiyordu.
Kendisinden 17 kez fazla hücum eden bir takıma karşı, sadece 61 sayı üreterek maç almak aslında tuhaf takımların işidir.
Gerçi bir takımı bir çeyrekte 2 sayıda tutup (Benetton), sadece 52 sayı atarak kazanan tek takım olma enteresanlığını da gösteren Efes’ti geçmişte
Ribauntlarda 43’e 20 yenildi dün Efes, tam 20 hücum ribauntu verdi Sırp takımına. Buna rağmen kazandı.
Hem de sadece 61 sayı atarak.

Sadece ribaunt istatistiklerine bakarsak, Efes’in galip gelmesi mucize sayılır.
Ama galip gelen Efes’se, mucize kelimesi anlam değiştiriyordu hep Euroleague’de.
Dedik ya bu işte bir tuhaflık var.
Ama özlemişiz bu Efes’i ve tuhaflıkları.
Yine de ribaunt sorununa önlem almakta fayda var. Savunma performansı istediğimiz gibi ama basketbolda her zaman mucizelere yer olmaz, rakamlar dünkü gibi yalan söylemez...