Atletizme yenildik

Ama Ergin Ataman ve 12 Dev Adam, ‘rakipten çekinmiyoruz’ sözünü ‘laf olsun’ diye öylemediklerini ispatladılar dün. İşin özü, rakibin basketboluna değil ama atletizmine yenildik. Finlandiya’yı 31 top kaybına zorlayan Amerika, bize 28 top kaybı yaptırdı. Amerika gibi bir takıma karşı 28 kere topu potaya atamadan geri dönersen, maç da kazanamazsın. Buna rağmen ribauntlarda ezilmedik, 30 dakika maçın içinde kaldık. Ergin Ataman’ın taktiği 30 dakika çok iyi işledi, ama takım yorulunca sonunu getiremedik. Oyunu çok iyi tuttuk, 20 saniyeden önce hücum etmedik, top kaptırmadığımız sürece iyi geri koşup NBA yıldızlarına istedikleri geniş alanı vermedik. ABD, alan savunmamız, değişmeli adam adama savunmamız karşısında 25 dakika hiçbirşey üretemedi. Hücumda yine topu paylaştık. 11 oyuncu da skora katkı yapınca izleyen herkes gibi fazlasıyla kazanma heyecanına kapıldık. Yenildik belki ama o heyecanı yaşamak da güzeldi. Adamlar çok atletik. Kollarını açtıkları zaman bütün sahayı kaplıyorlar. Baskı karşısında yapılan top kayıplarını anlıyorum ama gereğinden fazla da basit top kaybı yaptık. Bu ileride başımızı ağrıtabilir. Ribaunt alıyoruz, elimizden topu alıp basket atıyorlar. Bu tip hatalar sonrası onlar havaya girdi, biz oyunu bıraktık. Yeni Zelanda’yı yenerken kötü oynamıştık, dün 20 fark yedik ama mücadele ve oyun kalan maçlar öncesi umut verdi. Oyuncuların da özgüven kazandığını düşünüyorum. Hakemlere şampiyonanın NBA kuralları ile değil, FIBA kuralları ile oynandığının hatırlatılması lazım. NBA’ciler her hızlı hücuma çıktıklarında ilk adımı fazladan atıyorlar. En az 7-8 tane hatalı yürüme çalınmadı. Bize ise yapmadığımız halde 4-5 tane hatalı yürüme kararı çalındı. Bunlar olmasa biraz daha fazla oyunun içinde kalabilirdik. Sonuçta çok keyifli bir maçtı. 16 bin kişinin maç bitimi takımımızı ayakta alkışlaması da gurur vericiydi.