Bir Trabzonspor klasiği...

Şu an için mümkün değil ama sezon sonunda Trabzonspor’un mutlaka gelişmesi ve önemli bir bölümünün değişmesi gereken kadrosuyla ilgili olarak artık çok daha net şeyler söyleyebiliyoruz. Onur’u apayrı bir yere koyduktan sonra önünde oynayan arkadaşları bariz şekilde 3 gruba ayrılmış durumda. Olcan, Olcan gibi olmaya açık olanlar ve de ne kadar şans verirseniz verin olmayacak olanlar! Son haftaların en rahat skor üreten takımlarından biri olan Konyaspor karşısında da görüntü buydu. Olcan’a eşlik edenlerin sayısı arttığında Bordo-Mavililer tempo kazanıyor, pozisyon bulabiliyor. Ancak iş gelip yine son noktada tıkanıyor. O zaman da oraya gelene kadarki bütün işlere yazık oluyor ve arkada oynayanların da moralini bozuyor.

Hami hoca son haftalarda özellikle forvet konusunda farklı arayışlara başladı. İç sahada protestolar büyük travmalar yaşayan Henrique’yi dinlendiriyor. Ya Janko ya da Emre oynuyor. Konya’da ise Henrique ile başladı ama Brezilyalı tam bir ‘gizli forvet’ gibiydi. Kendi arkadaşlarından bile saklanarak oynayınca geldiğinden beri en etkili oyununu ortaya koyan Özer’in ve yine takımın en üretken ve zorlayan ismi Olcan’ın emekleri pek bir işe yaramadı. Mutlaka konuşuluyordur tabi ama Trabzonspor’un orta alan oyuncularının şut denemesinden bu kadar uzak kalması da ilginç bir durum. Eğer forvetiniz ‘gizli’ ise o zaman rakibi açmanın yollarından biri şuttur ve bunu yapabilecek oyuncularınız da var. Neticede Konyaspor da Trabzonspor’dan çekinerek, ürkek oynayınca ortaya kuru kalabalık bir futbol ve skorsuz bir maçın çıkması pek sürpriz değildi.

Bu maç gelecek haftaki Fener maçına nasıl bir sinyal veriyor diye soracaklara da iki kelime edelim... Trabzonspor gibi maç seçen bir ekip için Konya maçı Fener’e asla bir gösterge olmaz. Tıpkı Juventus sonrasındaki Kayseri maçı gibi. Yüksek konsantrasyon ve efor ile Avni Aker’de başka bir Trabzon izleyeceğimiz kesin.