Her şeye rağmen çare yönetimde

Dilimizde şöyle bir söylem vardır: Deveye sormuşlar, boynun neden eğri? Deve: Nerem doğru ki, demiş. Fenerbahçe futbol takımı, bu deyişle özleşiyor. Sarı-Lacivertli ekipte, şu ana kadar doğru giden hiçbir bulgu yok.
Avrupa Şampiyonu İspanya’nın hocası Aragones, ligde 6 hafta geride kalmasına rağmen Fenerbahçe’ye uygun bir sistem bulamadı. 6 maçta 6 puan toplayan Fenerbahçe, Şampiyonlar Ligi’nde ise 2 maçta 1 puana ulaştı. Tablo çok kötü. Aragones, sakın ola ki kadro yetersizliğinden sızlanmasın. Fenerbahçe’ye her şeyi bilerek geldi. Ciddi sakatlık geçiren ve Villarreal’de oynamayan 33’lük Josico’yu o aldırdı. Defansif 2 ön liberoyla oynamak Aragones’in kararı. Avrupa’nın en iyi futbolcularının yer aldığı İspanya Milli Takımı’nı şampiyon yapmak kolaydır. Önemli olan Fenerbahçe gibi, büyük hedefler koyan takımları taşımaktır.
Sakatlanana kadar Semih, Alex, biraz Lugano ve Güiza... Diğerleri, doğruların hep uzağında kaldılar. Müzmin sakat Emre, kaçak güreşti. Carlos daha çok tribünlere oynadı. Kazım ile Uğur, futboldan çok isyankarlıklarıyla ortaya çıktı. Uzun sakatlığın ardından Gökhan formsuzluğu yırtamadı. Selçuk-Maldonado ikilisi Aurelio’nun yokluğunda koltuk değnekleri alınmış sakatlar gibi kaldı. Önce Deivid’in bacağı kırıldı, sonra Vederson ve diğerleri sakatlıklar zincirinin halkaları gibi dizildi.
Fenerbahçe’nin can sıkan tribün problemini de göz ardı etmemek gerekir. Bu yaratıldı ya da taraftardan kaynaklandı, hiç farketmez. Her yönden çıtayı yükseye taşıyan Başkan Aziz Yıldırım ve arkadaşları, sorunu çoktan çözmeliydi. Sakız gibi uzaması, sıkıntı veriyor doğrusu. Kiev ile Kayseri maçlarında tribünler, takıma destek olmayı bırakıp, atışmayı, kavgayı tercih etti. Aragones ve yönetim için, istifa sesleri yükseldi. Gelinen nokta Fenerbahçe’ye hiç yakışmadı.
Fenerbahçe’de eğriler karmaşası, maalesef çözümlenip doğru duruma getirilemedi. Yönetim, artık şapkayı önüne koymak zorundadır. Hatalar, inatlaşmalar, eleştiri tahammülsüzlüğü bir kenara bırakılıp, sorunlar masaya yatırılmalı. Tabii özleştiri de unutulmamalı. Enine-boyuna tüm sorunları tartışmak gerekir. Günü kurtarmak yerine, doğru saptamalar yapıp, kötü gidişe ‘dur’ demek yönetimin işi. Acaba Zico kalsaydı, Aurelio tutulsaydı, müzmin sakatlığı bilinen Emre’nin yerine daha yararlı bir oyuncu alınsaydı, Fenerbahçe bugünleri yaşar mıydı?