İyi, kötü, çirkin

Derbi günü erken saatlerde Kadıköy’deydim. Her taraf Sarı-Lacivertli renklere boyanmıştı. Kıskanmadım desem yalan olur.

İyi
­­­Maçtan önce Kadıköy’deki durağımız, buranın simgesi olmuş Benusen Restaurant’tı. İçlerinde tek Galatasaray yakasından olan malumunuz bendenizdim. Saklamaya gerek yok, ama biraz damgalı merkep gibiyimdir bu hususta, yıllardır fanatikliğimi tımarladığım halde. Tahmin ederseniz ki durum vahim. O da ne; sımsıcak bir karşılama ve tam bir misafirperverlik. Maç saati gelince, ‘Gel abi arabayla atalım seni stada’ deseler de, atmosferi iyice gözlemlemek ve trafiğe bulaşmamak için tekliflerini geri çeviriyorum. İnanır mısınız, yollarda da o güzellik devam ediyor. Selam verenler, tahmin soranlar... Balık pazarı, Altıyol derken basın tribününde buluyorum kendimi. Taraftarlarla yüzyüzeyiz. Bakışlarımı kaçırmak, maça gelmeye çekinen bazılarıyla aynı kefeye konmak olur, bu bize yakışmaz. Ne şahsıma taciz var, ne de tek bir küfür. Sadece şunu duyabiliyorum: “Hoşgeldin.” Gerçekten hoşgelmişim. Teşekkür ederim Fenerbahçe taraftarının güzel insanları.

Kötü
Galatasaray’ın, Saracoğlu’ndan beraberlikle ayrılmasını zafer gibi göstermek skandaldır, artı hakarettir. Neymiş, Galatasaraylı kramponlar taraftarına koşup beraberliği kutlamış. Ne yapacaklardı peki? Sen bir sürü gereksiz tantanaya ve küçümsenmene rağmen ezeli rakibini sahasında sürklase et, sonrasında başın önde soyunma odasına git. Başka arzunuz?

Çirkin
Seviyede erozyon tüm hızıyla devam ediyor. Pazar akşamlarını kabusa çeviren bazı yetenek düşmanlarından söz ediyorum size. Yorumları takdire şayan (!) bu arkadaşlar, utanıp sıkılmadan hâlâ diyor ki, “Fenerbahçe sıkmamış, Galatasaray’ın Kadıköy fobisi devam ediyormuş, en büyük ıspatı da bu maçmış ve o yüzden kazananamış...” Bak sen! Vallahi ben bir yorum yapamayacağım. Her neyse adını siz koyun. İşte size iyi, kötü ve çirkin. Ben iyiye takıldım. İyiler daima kazanır denilmiyor mu, meşin yuvarlak ağlarla buluşunca...