Antrak bitti!

İki hafta sıfır çek. Kongre patırtısı da caba, bir de rakibin ikinci devrenin en havalı takımı Kayseri. Adeta neresinden bakarsanız bakın fokur fokur kaynayan bir maç. Kaybedilen yarım puan bile işi havlu atmaya taşır deyip, inelim yeşil sahaya.
Kalli, taşlarla oynamamış ama kıpırdatmış. Bütün planını orta alanı kalabalık tutup, hakimiyeti ele geçirmeyi hedeflemiş. Akşamın sürpriz sanatçısı Mehmet Güven. Sağlam krampon ama ağır. Sabri’nin müthiş performansı arkadaşının açığını da kapatmaya yetti. Sabri demişken, dünkü filmi 2 sene önce aynı sinemada görmüştük. Attığı golle de Oscar’ı kaptı. Alkış. Lincoln aylar sonra nihayet emeklemeye başladı. Koş. Sol tarafın patronu Arda’ya da koskoca bir şak şak. Mehmet Topal yine ışıl ışıl aslında ev sahibinde hemen hemen bütün futbolcular görevini yaptı ama bir ismi es geçmek bu mesleğe ihanet olur. Evet Servet. Sana hangi kelimeyi yakıştıracağımı bilemedim. Adını siz koyun. Tabii her şey güllük gülistanlık değildi, Galatasaray için. Özellikle iki farkı yakaladıktan sonra, biraz kebap yaptılar desek yalan olmaz. Onda da benim bahsettiğim Servet ve asistanı genç Emre, son dakikalardaki müthiş kurtarışlarıyla Aykut bu kebabın faturasının ağır olmasına engel oldular. Böyle zorlu bir gecede ara sıra vitesler değişebilir, hep tam sürat gidemezsiniz.
Misafir takıma gelince, oynadığınız futbol hakikaten göz kamaştırıcı. Tolunay Kafkas ve öğrencileri salt galibiyet için sahaya çıkmışlar ama bu kadar aşırı güven fazla iyi değil. Sonuçta rakibiniz Galatasaray. Defansta verilen açıklar, kademe hataları işinizi zorlaştırdı.
Hafta içi konuştuğum Galatasaraylı futbolcuların ağzında tek bir cümle vardı, ‘lütfen bize destek olun’ siz oynadığınız 55 dakikalık futbolu 90 dakikaya yayarsanız hiç bir şeye ihtiyacınız yok. Gördük ki puansız geceler antrakta kaldı. Ben bu filmin sonunu biliyorum. Peki ya siz...