Sistem aynı oyun farklı

Vardar Teknik Direktörü’nün Kadıköy’deki maçtan sonra Fenerbahçe analizi ilginçti; Rakip hep yan pas yapıyor, savunmamız zor olmadı. Sorun, bu analizi 7 hafta boyunca değiştirememekti. Fenerbahçe bu sezon ilk kez bu kadar istekli, öne doğru ve en azından ilk yarı sıra dışı bir oyun oynadı. Farkı yaratan 4 belirgin faktör vardı: Dirar’ın dönüşü, Ozan’ın gelişimi, Giuliano’nun isteği ve 3 kusursuz geçiş golü.

4-3-2-1’den taviz yok

Formasyonda değişim yoktu, Aykut hoca 4-3-2-1’den geri adım atmadı. Fakat farkı Ozan ve Dirar’ın iç orta saha performanslarıyla Giuliano’nun yine sağda oynayıp, geçişlerde 10 numara pratiğini hatırlaması yarattı. İlginçtir Fernandao ve Janssen oyuna girdiğinde bile Giuliano’nun kanadı değişse de formasyon yine aynı kaldı. Kocaman her şeyden ödün veririm ama 4-3-2-1’den asla diyor. Dirar-Ozan- Giuliano böyle oynadığı sürece sorun olmaz, ama sadece geçişler üzerinden plan başa dert açar, seti de becermek gerek.

Ozan’ın gelişimi

Ozan, Beşiktaş derbisinden bu yana başka boyutta oynuyor. Dirar sağ kulvardan driplinge başladığında Ozan’ın merkezden sola açılarak yaptığı arka direk koşusu attığı gol kadar güzeldi. Fit bir vücut zekayla harmanlanınca ortaya gerçek bir 8 numara performansı çıkıyormuş demek ki. OPTA verilerine göre Ozan ilk yarı 25/25 (yüzde 100) pas isabet oranıyla oynadı. Ama asıl farkı yaratan bu pasların 14’ünün öne doğru olması ve Ozan’ın bunu büyük bir iştahla yapıyor oluşuydu.

Di Maria değil Dirar

2013-14 sezonunda Real Madrid Şampiyonlar Ligi’ni kazanırken oyunu en farklılaştıran oyuncuların başında Di Maria geliyordu. Carlo Ancelotti’nin 4-3-3’ünde Di Maria’nın orta sahadaki sağ iç, Modriç’in sol iç performansları Bale-Benzema- Ronaldo’yu ayrı ayrı santrfor yapıyordu. Haftalar sonra dönen Dirar’ın dün gece Di Maria’ya dönüştüğünü söylersek abartmış olmayız sanırım. Sağ içte kusursuz oynadı, Giuliano’yu içeriye itti, sahanın dikine yarısını kontrol etti.