Galatasaraylı...

İnsanlar namıyla anılır ya! Özhan Canaydın da ‘GALATASARAYLI’ olmaktan çok mutlu, çok onurluydu ve bu ‘nam’ adıyla beraber ebediyyen yaşayacak inşallah. Yüce Yaradan’ın rahmeti üzerinden eksik olmasın. Özhan Canaydın anılarımızın ‘dürüstlük simgesi’ unutulamayacak başkanıdır artık. Güle güle ‘GALATASARAYLI...’.

“Sadece bu başlık eksik mi oldu acaba?” diye düşünenler de olabilir. ‘Büyük’ de denilemezmiydi, mesela? Çok iyi tanıdığımı zannettiğim Özhan başkan, bu tür sıfatları asla istemezdi ki. Çünkü Galatasaraylı olmanın, zaten tüm değerleri içerdiğini de bilirdi, söylerdi. Herkese anlatabilmek için çok uğraştı da! Acaba başarabildi mi?

Üzüntüm büyük... Sadece sonsuza uğurluyor olmaktan kaynaklanan bir duygu değil bu... Yeterince anlayamadık, anlatamadık da. Ne denli dikkat etsek de, yaşamımız boyunca, bu hatayı yine yapacağız ne yazık ki. Aaaaah ‘insanoğlu’ denilen, yaratık aaaah! Ölümden de mi ders almayı beceremiyorsun?

Mükemmel ölçüde tertipli, her daim disiplinli, olağanüstü dürüst ve daima mütevazı kalmak yaşam biçimi olmuş, hizmet adamı Galatasaraylı Özhan Başkan...

Keşke ‘kime ne anlatmak isteyip de, anlatamadığını’ bir anı kitabında paylaşsaydı. Doğru yaşam reçetelerinin, en yararlı, en güzellerinden biri olurdu kuşkusuz. Kim bilir, belki de yazdı...

Özhan Canaydın her daim şunu söylerdi; ‘Bugün bulunduğum noktaya, önce Allah, sonra Galatasaray sayesinde geldim. Bu nedenle Rabb’ime ve Galatasaray’ıma borcumu ödeyebilmek için elimden ne gelirse yapmak zorundayım.’ Yaptı da...

Dirayetli, soğukkanlı ve net kimliğinden acımasız hastalığı sürecinde dahi, asla taviz vermeyen Özhan Canaydın; ailesinden her mütevazı mümin gibi gösterişten uzak bir defin yapılmasını arzu etmiş. Yaşamı boyunca tevazu, nezaket, vefa gibi erdemlerinden asla ödün vermeyen Galatasaraylı, yine hayat felsefesine uygun bir törenle, ebedi aleme uğurlanacak... Tüm sevenlerinin başı sağ olsun. Fatihalarınızı eksik etmeyiniz.