Mevzu hücum gücü

Mancini hakkındaki en büyük eleştirim savunma kurgusu ve sayısal düzenle ilgili kararsızlığıydı. Her ne kadar Sabri sol bek, Hakan Balta stoper Semih sağ bek gibi enterasan tercihlere hapsolsa da savunmayla son dönemde daha az uğraşmayı bırakmasa da oyuncuların birbirlerine ve pozisyonlarına alışmasına yardım ediyor diyebiliriz. Özetle mayalanma diyelim.

Geçen haftadan sadece Telles-Umut değişikliği ile bu haftaya taşınan takım, hâlâ savunma kurgusu şaşırtıcı tercihlere sahne olsa da 3 maçtır hemen hemen aynı diziliş ve stratejiyle sahaya çıkıyor.

Bunun sonucu yenilen gole kadar neredeyse hiç pozisyon vermeyen bir takımdı. Tabii bunda orta saha paylaşımında Melo-Selçuk tandemine yakın bir sisteme geçiş de önemli. Yekta’nın önden yardımına Umut da destek verince Selçuk ve Melo için iki yönlü oyun daha mümkün oluyor.

Tabii bütün bu durumu Erciyes’in küme düşme stresinin boşalması sonrası rahatlığını hesaba katmadan değerlendirmek olanak dışı.

Yine de sağlam durabildiler. Ancak şu da bir gerçek ki 80 dakika iyi de olsanız yenilen goldeki savunma hamlığı kabul edilebilir değil. Yani alışma ilerlemeye yol açıyor, ancak oyuncu tercih ve kalitesinde ilerleme kolay değil. 81’de gelen gol sonrası özellikle Hakan Balta’nın bölgesinden beraberliği sağlayacak pozisyonlar verilmesinin üzerinde durmalı.

Tabii en doğrusu bütün bunları ilk yarıda Umut, Sneijder ve Burak’ın kaçırdıkları üzerinden tartışmak. Bu hücum gücü ve bu pozisyonlar varken mevzuyu savunma üzerinden tartışmak yanlış.
Yani Mancini’nin en büyük yanlışı diyelim.