Kulaklarını çekmişler!

Vahid Halilodziç elindeki takımın belli bir pas otomatiğiyle oynayamayacağını biliyor. Birlikte antrenman yapmamış bir ekip bu. Peki şampiyona karşı nasıl oynarsınız? Oyunun geometrisini doğru oluşturup, Fenerbahçe’ye özellikle kanatta açık vermeyerek. Üstüne de uygulması basit bir iki kontratak seti ezberlettin mi tamamdır. Tutar ya da tutmaz... Bu ayrı bir tartışma. Ancak hemen tamamı 3 yıldır birlikte zirveye oynayan bir takıma karşı başka bir yöntem yoktur.

Trabzonspor başarılı olmuştur

Son 10 maçta yenemediğiniz, son 3 maçta da (birisi hükmen) üç gol atmış bir rakibe karşı bunu yapabilirsiniz ancak. Pozisyon vermeden ilk yarıyı tamamladıysanız da başarılı olmuş sayılırsınız. İsmail Kartal’ın ekibi, 4-5-1’le birbirine yakın oynayan, geometrisi doğru rakibe karşı sadece Emre’yle savunma delme işini yapmaya çalıştı. Kabul edelim ki ne Emenike ne Sow pivot olmak için yeterli. Takım kanattan işlediğinde başarılı oluyorlar. Ancak Fenerbahçe topu çizgiden çizgiye süratle geçiremediği için (sakat olan) Caner ve Gökhan hiç boşta kalmadılar. Yani Kartal, Trabzonspor’un geometrisini bozamadı.

60. dakikadaki şuta kadar...

Sonuç olarak konuk ekip ilk yarıyı yüzde 66 topa sahip olmayla başardı (maç sonunda yüzde 68 oldu)... Bir tane dahi riskli pas atmadan. Hep merkezden girmeye çalıştılar. İkinci yarıda da 2 şut attılar. Fenerbahçe 60’da Topal’ın direkten dönen şutuna kadar da taraftarını ayağa kaldıramadı. Öte yandan Trabzonspor o ana kadar 4 kontra yapmıştı. Gökhan ve Caner’in arkasına attıkları toplarda birkaç kez rakibi eksik yakaldılar. 5’e 3 gibi. Ama kontrataklar da bir metoda, şablonlara dayanır. Belli ki Vahid hocanın ezberlettiklerini uygulamak da zaman alacak. Maç öncesinde belli ki tüm oyuncuların kulakları fazlasıyla çekilmiş. Hiçbir tartışma olmadan bitti oyun. Fırat Aydınus da bu kimyaya uygun idarelerinden birini gösterdi.