Sıradan "derbi" özel futbolcu!

Düşünün ki izlediğimiz, eskiden kullanılan 'resmi dil'le söylenirse, 'dünya derbisi'ydi! Böylesi maçlar eskiden bir hafta boyunca memleketteki ruh halinin genel belirleyicisi olurdu... Peki bu maç öyle miydi? Sizce gerçekten bir 'dünya derbisi' mi izledik? Ve yanıtınız benim gibi 'hayır'sa esas soru şuydu; 'Peki neden?'

Çünkü ülkede bir çok şey gibi futbol da uzun bir süreden beri propaganda aracına dönüştürüldü ve kendi gerçeğinden koptu. Bunun doğal sonucu olarak tüm propagandalar gibi futbol da berhava oldu. Ağır çekimler olmasa dün akşam ki maçtan aklınızda ne kalırdı, sorarım?..

Evet, koca bir ilk yarı istastiki olarak Fenerbahçe'nin üstünlüğüyle geçti. Peki kaç gol pozisyonu vardı? Bir, bilemedim, iki... Durgun maça tansiyonu getiren ise geldiğinden bu yana sahada gereksiz kuvvet gösterileri yapan Bruno Alves'in atılması oldu. O atılmasa büyük ihtimalle yavanlık sürüp gidecekti. Bu andan itibaren 'sinmiş Galatasaray' kabuğundan çıkıp saldırmaya başladı. Ancak bir şey mi oldu? Hayır!.. Nafile saldırı, nafile tehlike... Ancak futbolcunun, futbolun olmadığı ülkede ortaya bir futbolcu çıktı; Wesley Sneijder. Şimdiye kadar yeri, mevkii ve katkısı çok tartışıldı... Rol çaldığından söz edildi... Ancak 'vasat futbol ülkesinde' bir sözü çok çabuk unutuldu; 'Türkiye'de futbolcular topu iki üç kere 'dürtmeden' kullanmıyor..' Esas sorun attıklarında değil söylediklerindeydi ama kulak veren var mı bilinmez... İşte o oyuncu, sıradan bir maçı genelde değilse bile 'özetlerde' defalarca izlenecek iki golüyle hatırlanacak bir hale getirdi. Neticede, Fenerbahçe'nin tartışmalı golüne rağmen derbiyi 'kazanması gereken kazandı.'