Galatasaray çalıştı, düzenli olan kazandı

Mustafa Denizli önceki gün yapılan basın toplantısında oyuncuları için iki önemli kavramdan söz etmişti; fedakârlık ve risk... Galatasaraylı oyuncular dün ilk yarı boyunca fiziksel performans açısından ciddi oranda fedakârlık içindeydi. Çok koşup Lazio’nun top yapabileceği alanları kapattıkça rakiplerini de kalelerinden uzak tuttular. Parolo ve Matri’nin şut arayışları ile Biglia’nın doldurmaları dışında tehlike namına sadece kornerlerden söz edilebilirdi ki, bunların çoğu da “Cılız” olmayı aşamadı. “Fedakârlık”ta sorun yoktu. Sonuca götürecek “Risk” için ise ikinci yarı beklenecekti. İlk yarı için Sabri çok koşan ama işlevsellikten ve organizasyon bilgisinden uzak, Yasin arkaya sızacak gibi yapıp sonuçlandıramayan olarak kaldıkça Podolski de “Takım müdafaasına katkı yapan oyuncu”yu aşamadı. Selçuk ve Wesley her zamanki gibi çalışkandı... Lakin diğerleri boş alan bulma konusunda rakipleri aşamayınca onlar da gayretlerini süslemeyi beceremedi.

Top Podolski’ye ulaşmadı

Denizli’nin sözünü ettiği “Risk” ikinci yarının başlamasıyla birlikte devreye girdi. İki kanattan bindirmeler gelirken oyun öne taşınmaya başladı ancak yine topu Podolski’ye ulaştırma sorunları sürdü. “Risk” kendini önce Matri’nin direkten dönen topunda gösterdi. Sonuca ise basketboldan esinlenilmiş olan ve tüm kornerlerde denedikleri “Uzun eşek” tipi bir organizasyondan ulaştılar. Bu şaşkınlık iki dakika sonra darmadağın olan müdafaada kendini gösterdi ve durum bir anda 2-0 oldu. Ancak ilk kez arkaya sızabilen Yasin maçın geri kalanının rengini değiştiren golü yaptı. Fakat Galatasaray ‘risk’leri de içeren “Oyun düzenini” yeniden tesis etmeyi bir türlü başaramadı. Kendini süratle yenileyemediğinden hem pozisyonlar verdi hem de gol yedi. Evet, Galatasaray çok çalıştı... Ancak kişisel beceriye dayalı çözümler iş görmeyince “Risk” oyunu, Lazio’nun güvenli, organize ve şablonlarını uygulama konusundaki tutarlılıklarına çarpınca kupaya veda da kaçınılmaz oldu.