Çiçeklerle çocuklarla şampiyon..

“Futbol insanın en tuhaf yanlarını, çelişkilerini en saf halde yansıtan oyundur” desem abartmış mı olurum? “Kıvanç ile mahcubiyetin, mutluluk ve kederin el ele olduğu oyundur” desem... Sezonun tartışmasız en iyisi Beşiktaş, dibine kadar hak ettiği şampiyonluğu aldı. Maç devam ederken baktım da balkondaki çiçeklerle birlikte rengarenktim. Birlikte kutladık şampiyonluğu...

Altı aylık kızım Leyla Olivia, ilk şampiyonluğu koca adamken yaşayan babasına nazire yaparcasına üçüncü yıldızın yakaya takıldığı sezonda doğdu. Bu bile Beşiktaş’a meftun olmama yeter de artar bile!..

Güzel günler için...

Yine de yolunda gitmeyen bir şey var bu işte! Küme düşmüş bir takımın sahasında olmayaydı bu eğlence iyiydi. ‘Efendi’liğe, ‘duruş’a daha bir yakışırdı. Hani Şenol Güneş söylemişti ya, “Cenaze evinde düğün yapılmaz” diye. Biraz öyle oldu. Gerçi diyeceksiniz ki, “Cenaze sahibi evi düğüne kiraya vermiş! Sana ne oluyor?” Gencebay’ın da dediği gibi “Bence sen de haklısın.” Ama serde Beşiktaşlılık var işte. Bir yerden hüzün icat etmek de bizim işimiz.

Şimdi biz, ben, Salih Mumcu, kasap Sezgin, berber Soner, nalbur Faruk, gümrükçü Suat geçen yıl yaptığımız gibi Kavacık Dörtyol’a usulca gereceğiz Siyah-Beyaz bayrağı!.. Sonra yol ortasında durup, hatıra fotoğrafı çektireceğiz gelecek güzel günler için.