Elden avuçtan

Fenerbahçe’nin bunca kadro eksikliğine, iki yama da Zico yaptı ve Aurelio ile Deivid’i yedekler arasına alıp, tercihini Kemal ve Kazım’dan yana kullandı. Oysa aynı ikili, Bursaspor yenilgisinde, tartışılanlar arasındaydı.
Kadro yetersizliği Fenerbahçe’nin bildik oyununa set çekti. Özellikle defansta yaşanan top kayıpları ve bunun getirdiği güvensizlik, orta alana, oradan da forvete yansıdı. Fener defansının topu oyuna olumlu sokamamasının, Ankaragücü’nün yaptığı yalancı pres ile hiç ilgisi yoktu. İbrahim Ege, Alex’i iyi kontrol edince, Fenerbahçe’nin yetersiz kadrosu için oyunu rakip sahaya taşıyamama sıkıntısı başladı. Alex, top alabilmek için savunmasına yakın oynamaya çalıştı. Ama İbrahim Ege, Alex’i soyunma odasına kadar takip etme emri almıştı. Sonuçta Fenerbahçe’nin bu maçtaki en değerli oyuncusu olan Alex, erken yoruldu ve oyundan düştü.
Fenerbahçe ısrarla Kazım’ın bulunduğu sağ kanadı kullandı. Kezman ve Kemal de Kazım’a yakın oynadı. Fenerbahçe’nin bu düşüncesinin anlamı açıktı. Oyunun sıkıştığı bu bölgeden çıkacak faul atışlarını, Alex kale alanı içine gol pası olarak gönderecekti. Bu düşünce ilk yarıda iki kez semeresini verdi ve bunlar da ilk 45 dakikanın Fenerbahçe adına en ciddi pozisyonları oldu.
Ama sonuçta her iki takım da ilk yarıyı çerçeveyi bulan şut atamadan bitirdiler.
Zico, takımı ileriye itmeye yönelik ilk hamlesini, Kemal’in yerine oyuna soktuğu İlhan’ı ikinci santrfor olarak forvete alarak yaptı. Ama bu hamle ile zaten iyi çalışmayan orta alanı iyice kaybetti. Ankaragücü’nün artan baskısı Fenerbahçe’yi zor durumlara düşürdü. Bebbe ve Gökhan’ın, kaleciyle karşı karşıya kaldıkları iki gol pozisyonunu birkaç dakika ara ile değerlendirememeleri Fenerbahçe için şans oldu.
Bu şans Fenerbahçe’ye bir puan getirirken, sonuç her iki takımı da mutlu etmedi.