Nereye kadar!

Sürekli denemelerle ve kadro yapısına uymayan üçlü defanstaki ısrarla bu seneyi kaybeder. 3-5-2 oynayacaksanız öncelikle gerideki üçlünün Semih ve Hakan gibi tek hamlelik ve her an hata yapabilir oyuncular olmaması lazım. Daha da önemlisi ortadaki beşlinin iki kenar oyuncusu, ekstra işler yapan futbol karakterinde olmalı. Sabri, Emre ve de Eboue ile bunlar olmaz. Hem öne hem arkaya aynı kalitede oynama kabiliyetine sahip oyuncular lazım. Biraz önce saydıklarımızda bu özellikler yok.

Arkadaki üçlünün içine Melo’yu gömdüğün zaman zaten takım, pas santralini ortada kaybediyor. 20. dakikaya kadar Mancini, bu sıkıntılı durumu çözmek için bekledi. Dörtlüye döndüğünde ise Antep çoktan
oyuna ortak olabileceğine inanıp, özgüvenini kazanmıştı bile.. Antrenörü Sergen Yalçın’ın bir gidip bir döndüğü Antep’i, şampiyon olmak istiyorsan deplasmanda da olsa yeneceksin. Dün geceye baktığımızda
Galatasaray farklı skorla kaybetmediğine dua etmeli. Turgut Doğan ve İbrahim Akın biraz daha becerikli olsalar, skor Galatasaray için hüsran olurdu. Büyük takımlar zor top kazanıp kolay kaybetmez..

Sonlandırılmamış ataklarla kendi kalesinde çok pozisyon vermez... Önde bu kadar top kaybetmezler. Bu kadar pas hatası yapmaz ve dolayısıyla hücumda daha çok çoğalırlar. Ayrıca Melo hariç, Sarı-Kırmızılılar sert, ısıran, agresif basıp rakibi korkutan, bezdiren yapıda değiller. Bu da rakipleri iştahlandırıyor... Tehlike; bir sonraki maçtaki rakipler de Galatasaray’ın bu zaafını görüp daha güvenli sahaya çıkıyor. Sözün özü Juventus maçındaki müthiş istek ve inanç aranır hale geldi.