34-36 arası iyiydi!

Volkan, Yobo, az Alves, Topal, bu kez Mısır’ı saha dışında bırakmış görünen Emre ve Kuyt’la ayakta kalmaya çalışan Fenerbahçe, ilk 45’de savunmadan başka şey düşünmüyordu ki! Buna bir de hemen herkesin yaptığı basit pas hataları eklenince, Arsenal kalecisi devreyi buz gibi bitirdi.

Çubuklular’da Gökhan’ın alternatif yok, almayı da hiç düşünmüyor galiba yönetenler. Peki, bir Avrupa kupası maçında, yani yabancı kontenjanı sorun değilken Kuyt gibi bir tecrübeli futbol işçisi neden sağ bekte oynatılmaz ki? Futbolun efendisi Cruyff onun sağ bek oynayabileceğini söylediyse, en azından denenmeli. Ne Bekir ilacı oranın ne de Topuz, bu çok açık değil mi!

İkinci yarıda, emeklilik günlerini burada geçiren Meireles’in yetersizliğine, nefesi ve fizik kapasitesi artık uzun sürelere yetmiyormuş gibi görünen Emre de eklenince, Topal’a rağmen orta alan kevgire çevrildi! Sow ve Webo’nun etkisizliği ve rakip sahada top tutamamak zaten rakibin elini kolunu sallaya sallaya gelebilmesi için yeterliydi.

Arsenal’e yenilmek, hatta elenmek çok büyük bir başarısızlık değil. Ancak, artık toparlanıp güçlü, enerjik, yırtıcı, emeklilerle kifayetsizlerin kenarda oturduğu bir takım olmalı Fenerbahçe. En azından onu izlemeye gelen sevdalılarına heyecan ve gurur verebilmeli.

Dün akşamın en iyisi, bir kez daha Sarı-Lacivertli tribünlerdi. Hele ki, 34 ile 36. dakikalar arası...