Bir pozisyon yetti

Sana, bana, hepimize ait tarihi, değerleri yeniden yazmaya kalkışır. Beşiktaşlılar’ın çok büyük bölümü için bu takım ‘siyah beyaz bir aşk’sa, bu takım ‘Kara Kartal’sa artık hakikaten yeter! Bu ‘kırmızı forma’ inadı kimin aklından çıktı ve hangi akla hizmet sürdürülüyorsa, artık yeter. Sahada iki takım var biri geleneksel olarak siyah-beyaz diğeri kırmızı-siyah... Ancak sahadaki kırmızı Beşiktaş, beyaz ise Antep.. İş saçmalık sınırını iyice aştı...

Semtten stada kadar yol boyunca sorulan tek soru, “Bu sakatlıklar neden oluyor”du... Sahi, bu kadar sakatlık ‘kısmetsizlik mi’ yoksa ‘bilimsel doğrulara karşı yüzme’ gayretinin sonucu mu?

Maçın ilk 5 dakikasındaki Antep ataklarını kazasız atlatan Beşiktaş, oyun kontrolünü eline aldıysa da güçlü ataklar organize edemedi. Evet, henüz Niang ‘merkez forvet’ olacak güçte değil ancak yarattığı efekt rakip ceza sahasının iki köşesinde ciddi boşluklara yol açtı. Veli, Olcay ve Mehmet Akgün’ün ‘korumaya aldığı’ Fernandes pas bağını çoğaltacak partner bulamadığından atakların çoğu ceza sahası önünde ‘eridi’.

Evet, oyun Beşiktaş’ın kotrolündeydi ancak topu kaptıklarında “Şimdi ne yapacağız” görüntüsü veriyorlardı. Çünkü şimdiye değin ‘enerjik oynayarak’ sonuca gitmiş bir takımdı Beşiktaş ve Antep ‘geride kümelenerek’ bu enerjinin ortaya çıkmasını engelledi. Zaten bunun dışında Antep, ne birşey yapmaya niyetliydi ne de bu yönde bir bilgisi olduğunun işaretini verdi. Ama 10 kişi kalmış olsa da son anda bir top çıkıp, Beşiktaş’ın o ‘ünlü müdafaa zaafı’ndan da yararlanarak tahmininden fazlasını aldı...

Hava soğuktu, futbol yavan.. Yine de tribünde olmak olmamaktan daha iyiydi...