Büyük mücadele

Teker teker kendi çaplarında, kendi seviyelerinde marka denilebilir hemen hepsine. Ama olmuyor... Neden olmadığı, dün hayli eksik Fenerbahçe karşısında zaman zaman görüldü. Oyuncuların evlerinde dahi yaklaşık 5 aydır kazanamayışlarının sebebi takım olmaya hiç yaklaşamamaları. İki takımın da yaşadığı bu durumun doğal sonucu ilk yarıda duran toptan gelen 3 golün dışında yarım pozisyon olmayışıydı. Dikkat çeken Fenerbahçeli oyuncuların üst düzey mücadeleleriydi. Bu konuda her türlü övgüyü hak ediyorlar. Lig boyunca zaten onları buraya getiren de önce bu oldu. Fenerbahçe kağıt üzerinde Salih ve Webo’yla biraz daha fazla oyunu önde tutabilecek bir takımdı. Ancak Salih’in ilk golde aldığı faul dışında fazla bir katkısı olmadı. Bunun temel sebebi, orta saha oyuncularının Emenike varmış gibi davranmalarıydı. Sow, Kuyt özellikle de Salih ve Webo savunmanın arkasına atılan toplara koşu yapma konusunda parlak bir sicile sahip değiller. Ev sahibi topu bu oyuncuların ayağına oynadığında çok fazla sorunla karşılaşmadan topa sahip oldular. Ama bu pek sık olmadı. Onun dışında öne atılan topların tamamı Antalya savunması tarafından toplandı. Bu oyunda duran toplar dışında pozisyon bulmak kolay değil. Zaten karşılıklı goller de böyle geldi.

Ersun Yanal zorunluluktan da olsa önce Salih sonra Caner’i oyundan çıkarınca Alper’le bir driblingci kazanmış oldu belki ama topla ilişkisi en iyi 2 oyuncusunu kaybetti. Hakkını vermek lazım Alper görevini yaptı. Ancak oyunu koparan müthiş bir şekilde Kadlec oldu, tabii ki ikinci kornerden.

Hakan Arıkan yine korkunçtu

Burada Hakan Arıkan’a da bir parantez açmak lazım. Yıllar önce benzer üst üste hatalarının ardından belki de daha detaylı bir göz muayenesine girmesinin doğru olabileceğini söylemiştim. Çünkü bir kalecinin yakın ve karşıdan bu kadar iyiyken uzak toplar ve kornerlerde bu kadar kötü olmasını anlamak mümkün değil. Bugün hâlâ anlamıyorum. Dün yine korkunç bir performans sergiledi.