Alex yoksa

Şehit asker ve polislerimiz için yapılan anma görselleri müthişti. Ama Fenerbahçe-Samsunspor maçınının genelinde, tribünlerdeki inanmışlık ve coşkunun benzeri yoktu. Her iki takım da, ikinci bölge olarak bilinen orta sahada sanki anlaşmışcasına çok kopuk oynadı. Emre ve Alex topla buluştuğunda, Özer ile Baroni onlara uzak kaldılar. Ayrıca Baroni, beklenmedik pas hataları nedeniyle rakibe avantaj sağladı. Sol çizgiyi daha fazla kullanan Sarı-Lacivertliler’de, Stoch, Ziegler ve Gökhan’ın yerden-havadan ortalarının düştüğü yerde genelde konuk takım futbolcuları vardı. Ceza alanının etrafında kazanılan duran toplar da savunma duvarında eridi. Fenerbahçe ilk yarıda Semih’le gole yaklaştığında, uzatma dakikası bitmek üzereydi. 29. dakikada ise Zenke, net pozisyonda Mert’in istediği gibi dışarı vurdu.

Samsunspor, yorgunluğun yanı sıra beraberliğe de dünden razı olduğundan Fenerbahçe tarafına mecbur kalmadıkça geçmedi. Tek kaleye dönen karşılaşmada Sarı-Lacivertliler, Stoch ile Emre’nin uzak şut denemelerinin dışında varlığını hissettiremedi. Orta sahadaki dağınık yerleşimde bir türlü toparlanma olmadı. Çabuk ve ayağa paslarla rakibin gardını dağıtacak organize çıkışlar neredeyse hiç yoktu. Tek tek isim saymayı bir kenara bırakırsak, Fenerbahçe’de galibiyet kilidinin anahtarını açacak çilingir yoktu.

Fenerbahçe, Manisaspor maçından sonra sahasında Samsunspor’a da puan bıraktı. Tribünlerin maç boyunca verdiği yoğun desteğe rağmen, Sarı-Lacivertli oyuncular 3 puanı alacak gayretin çok uzağındaydılar. Bu tip maçlarda genelde Alex imdada yetişir, ya bir duran topla ya da kale sahası içinde yaptığı sinsice vuruşlarla Fenerbahçe’yi mutluluğa taşırdı. Ama bu kez Kaptan da takımının 3 puanı alması için gerekli rolü oynayamadı.