Kayıpsız siftah

Bitmeyen Sivas kabusundan sonra yine bir deplasman. Denizlispor arada değişime giden ve geçen hafta Beşiktaş karşısında oynadığı futboluyla, hiç de yabana atılamayacak bir rakip Galatasaray adına. Maçtan önce çıkan olaylar ise mide bulandırıcı. Ne zaman kurtulacağız bu kirlilikten. Halbuki Denizli’de Galatasaray diğer büyükler göre daha fazla sevilir anlamadım gitti. Neyse futbola dönelim, geçelim dün akşama...
Baros’un imzasıyla başladı maç... Arda’nın soldan bindirmleri kısa zamanda semeresini verdi. Şık bir asist ve Baros’un teki. Hafif bir rahatlama. Merkez endamlı çoçuklarla dolu. Barış ve Mehmet Topal, özellikle de Nonda’nın yardımları toparlamış orta alanın son iki maçtaki basiretsizliğini. Nonda demişken; attığı gol, inanılmaz bir keyifti siyahi kramponun. Hoşgeldin Nonda. Ayhan’ın inceleri de, Lincoln’u aratmayacak cinstendi, ‘ikinci bahar’ olsa gerek ne diyelim. Aldığı kırmızı kart büyük kayıp bu trafikte. Şimdilik noktayı koyalım, tüm bunlar yüreğe su serpen fotograflar ama ya tersi. Servet-Meria hala birbirlerini anlamakta sorun çekiyorlar. Sabri ileriyi düşünmekten arkasına bakamıyor, bu yüzden Barış hep diken üzerinde. Skibbe devre arası uyarmış olacak ki, pek fazla alıp başını gidemedi genç oyuncu.
Denizlispor’a gelince alkışlıyorum sizleri. Hiç değilse on kişi kapanıp ilkesiz bir şekilde sahte zaferler peşinde değiller. Bu tarzlarının elbet bir gün karşılığını alırlar. Galatasaray için sevabının daha fazla olduğu bir akşam yaşadık. İkinci devre kayıpsız başladı. Son bir şey daha yazmazsam rahatlayamayacağım. Ayhan cezalı Sivas önünde, Lincoln kaptan, seyret patırdıyı...