Sivasspor'un dönüşü

Türkiye’de bir ifade var. ‘Giden gelmez’ veya ‘giden geri gelseydi’ derler. Lakin görüyorsunuz Sivasspor bu tehamül, alışkanlık veya terimleri bozuyor. Düşüyor ertesi sene geri çıkıyor. Çok zor bir hadise. Moraller dibe vurmuşken yeniden zirve. Bu bir tesadüf mü sizce? Tesadüf diyenin alnını karışlarım ben. Nasıl mı? Bilmek lazım, hissetmek lazım. Ve ben biliyorum ki, Sivasspor’un düşmesi bile bir sürprizdir. Uzun süren mücadelenin ve başarıların ardından bir mental yorgunluğun, bıkmışlığın getirdiği bir düşüştü. Aksi mi? Mümkün değil.

İki ayrı karakter!

Hangi verilere dayalı mı konuşuyorum. Kendi hayat tecrübeme, adam tanıma kabiliyetime göre tespitlerimi yapıyorum. Bu konuda fevkalade de iddialıyım. Düşmeden, kalkmadan, babadan kalma iş ve servetlerle spor kulüplerinin başkanı olmakla sokaktan, hayattan tırnaklarla tırmalayarak, hayatla mücadele ederek gelinen makamlardaki iki ayrı karakter arası farktır bu. Efendim daha önce Süper Lig’den düşüp, tepeüstü giden takımlar yıllarca Süper Lig’i unutmuş.

Toparlayıcı başkan

Tamam işte tam da ben bunu diyorum; Sivasspor’da bir başkan faktörü var. Yüzü kızarır, başarısızlığı tanımaz. Sıkıldığı için geçen dönem biraz boş bırakmasının ardından ciddiyeti farkedip işi seneye tekrar toparlayan bir başkan portresi. Başka? Mesut Bakkal’ın kurduğu yapıyı tecrübe ve ağabeyliğiyle tamamlayan, haysiyet timsali, Türkiye sevdalısı Samet Aybaba bugün Sivasspor’un Süper Lig’e dönmesinin en önemli nedenleridir. Hayırlı olsun Sivasspor. Tebrik ediyorum Başkan Mecnun Otyakmaz, tebrik ediyorum Samet Aybaba, işiniz gücünüz rast gelsin